Usulca sustum tüm bakışlarına
Sebepsiz değildim, ağlamak için henüz erkendi...
Yargılama gözlerimdeki bu kötü çizilmiş derine benzerliği
Görmeliydin halbuki o sığ bakışlardaki yara izlerimi
Bilirsin, katiller hep vardır
Bende cinayet sebebi oldum herkes gibi
Kolay olmadı yüzeye yerleşmek, öksürmek gibiydi artık tüm aşklar
Kim bilir en son ne zaman terleyerek seviştim...
Bilirim kokunun büyüsünü
Tanırım asırlar sonrası önümden geçen adamı, adını unutarak
Ölüme götürecek kudrete sahip bir Tanrıdır koku
Yalnızlığımın tek başına dans ettiği bir yerdeydi adın, hatırlıyorum
Onca kalabalığın arasında bir tek senin kokun çizebildi yüz hatlarını
-Tanrı ressamdır, Tanrı kokudur
Soludukça kirpiğinin bile gölgesi düştü omzuma
Uzun uzun baktım kaçırmayım diye hiç bir anını
Ayıramadım gözlerimi avucuma terleyen yüzünden
Derin derin kokladım görene kadar, gördükçe de nefesim kesildi...
İrkiliyorum hala yokluğunda omzumu öpen kokundan...
07 / 2010
Meryem ÇatKayıt Tarihi : 27.7.2010 03:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

'Kolay olmadı yüzeye yerleşmek, öksürmek gibiydi artık tüm aşklar
Kim bilir en son ne zaman terleyerek seviştim...'
Ne ki, direnimin, yararı yok. Devinim ve dönüşüm, kaçınılmaz bir umarsızlığın kucağına bırakıyor insanı. Tüm seviler, derinliğini yitirip sığlaşıyor. Sevişmeler, tutkusuz ve duygusuz. Sanki yaşamak zorunda olduğumuz için yaşama tutunuyoruz. Evet yaşamıyoruz, salt tutunuyoruz yaşama. Ama nereye kadar?..
Duygusallığın yitimini, duygulu bir düşünsellikle betimleyen harika şiirinizden dolayı sizi kutluyorum can dost.
TÜM YORUMLAR (1)