Yetmez mi? Şiiri - Ozan Sonar

Elim tutmuş yine dost kara kalemi.
Bitti demesine gerek duymamam böylede sapladı ya hançeri.
Şimdi kurşun olmuşta deler geçer bendimi.
Oy kurban olduğum rabbim yaşamadılar gençliğimi.

Hangi zaman gözlerim doldu ki mutluluktan.
Sana sadece şiir yazabildim ama anlamazsan.
Elimden tutacağım yere başkalarıyla olursan.
Canın aştan yanarsa anlarsın işte o zaman.

Senden başkası bunları bilmiyor be dost.
Hep uzakta kalıyorum yanına varamıyorum ey dost.
Aşkı sevdası zehir olmuş geceleri ölüyorum dost.
O hiç sevemeyecek demi gerçekleri söylemekten korkma dost.

Kelimelerle ölmek bir ayrıdır yandım da yandım.
Bilir misin ki ben ilkbaharı bile kış diye yaşadım.
Şu sol yanımdan acı elimden kalem eksik olmadı.
Bu sevdayı hiç görmeyecek misin gözlerine doyasıya bakamadım.

Ulaşamadım şu fani dünyada tek muradıma.
Ödül gibi verilmiş dertler sanki garip bahtıma.
Kolumda ki kesiklerde seni görüyorum.
Kime ne ettikte tutulduk kara sevdaya.

Bakışın deler sinemi geçer.
Endamın alır beni benden gider.
Üstüne dert tasa üzüntü keder…
Sen yoksun diye herhalde.

Geceler hain geceler beni ezdiğin yetmez mi?
Sevdalım gelsen artık gayrı çektirdiğin yetmez mi?
Saçlarıma dokunsan gerçek sevda mutluluğa yetmez mi?
Kanlanmış kırmızı gözlerim o kıza sevdamı söylemeye yetmez mi?

Ben mecnun sam sana leylam ol demiyorum.
Böyle, böyle yandık işte diğerleri gibi olamıyorum.
Eğer hala inanmazsan bu sözleri senet olarak veriyorum.
Seven katlanır diyorlar ya neler, neler çekiyorum.

Hiç için yandı mı yüreğin sızım, sızım sızlarken.
Gözlerinden kaç damla yaş düştü fotoğraflarına masum, masum bakarken.
Dünyan terse döndü mü mutluluk için dualar ederken.
Anam yaşamaktan büyümekten soğudum ölseydikte kurtulsaydık çilelerden.

Boş ver be dost bizi yakanlar utansın.
İyi olduğunu bileyim yeter gözlerim pınar olup ta aksın.
Artık yarab da kabul etmez beni seve, seve yandım.
Oy benim talihsiz bahtsız kara sevdam çok ahını aldın ozanın.

11/06/2013
23:08 Salı