Yetmedi Mi Şiiri - Güven Tekin

Yetmedi mi sana olan aşkım, benim?
Hüzün verdiğin yürekten gidiyor canım, sevgim.
Sen şimdi derin uykulardasın, canım.
Ben senin için sessizce sessiz çığlıklar atıyorum.

Bilmiyorum şimdi huzurlu musun?
Benim canım çok yanıyor, sevdiğim.
Gözyaşlarım boncuk boncuk yanaklarımdan süzülüyor.
Duy sesimi artık, gör beni sevdam.

Anlattığım yetmedi mi beni?
Bunca çektiğim acı yetmedi mi?
Hayatımı zincirlere vurduğun yetmedi mi?
Daha kaç mevsim ağlamam lazım, yetmedi mi?

Sen, sahte sevgililerin şımarık prensesi, yetmedi mi?
Her gece bağrımı dağlıyor yokluğun, yetmedi mi?
Ben ne kokuna ne de sana doyabildim, bu hasret yetmedi mi?
Çektiğim bunca acının sebebi sensin, yetmedi mi?

Gözlerindeki ışığa hasret kalmam yetmedi mi?
Gülüşüne, en önemlisi dudaklarına hasret kalmam yetmedi mi?
Sen ağlattın beni hep böyle, yetmedi mi?
Yetmedi ise al bu canımı,
Yetmeyen ömrümü uğrunda kurban et.
Yetsin artık sana olan bu sevdam, yetsin...