Ruh, toprak, bir damla su,
balçık, kan, kemik, et…
Ve evet, nihayet…
İnsan: yoğruldu bunlardan.
Galubela’da o “Büyük Ses”
Soruldu ruhlardan:
Rabbiniz kim?
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta