Yetmedi Şiiri - Avni Temiz

Gözyaşım sel gibi akarken yere
Yürek de birleşip oldu bir dere
Sanma ki yalnızca yılda bir kere
Ben seni beher gün andım, yetmedi

Bir anda kor gibi düşmüştün cana
Diyemedim bir türlü bunu ben sana
Cehenneme döndü bu dünya bana
Aşkın ateşiyle yandım, yetmedi

Yıllarca bir umut diye bekledim
Ne hasretim çektin ne de özledin
Benim için özel, kıymetli dedin
Her sözüne senin kandım, yetmedi

Kaderde yazılmış olmadı deme
Sen kendi suçunu ona yükleme
Kalbin soğuduysa beni bekleme
Bu dünyada sana candım, yetmedi

Sevgidir sanmıştım her şeyin başı
Gözüm de aynıydı kirpiği kaşı
Buğulu ses duydum, bir de gözyaşı
Belki de pişmandır sandım, yetmedi

01.02.2013