Yetmedi Şiiri - Aslı Yağmur Çelik

'Hiçbir şey'i yazabilseydim keşke saatlerden kovulan akrebin yüreğine.
Kibrit alevinde cehennem olan bir yüreği zehir zıkkım ederdim belki.
Belki alırdı canını bir damla gözyaşı,
Belki dökülürdü kadehimden yüzün; kıpkırmızı.
Kızıl bir rüyayı anlatırdı gece,
Belki ardıma kalmazdı gölgem; simsiyah.
Gittikçe kalabalıklaşan bir yalnızlığı dağıtabilirdi belki çığlığım.
Eğreti duran sevmelerin diyar diyar göçerdi,
Belki göçebe bir kuş kanadında kaybolurdu aldanışlar.
'Hiçbir şey'i yazabilseydim keşke;
Varlığının gölgeli bakışlarının adını koyabilirdim o zaman.
Belki çıkarabilirdim dilimden sana ait tüm harfleri.
Yinede başka lisan bulamadım seni anlayabilmek için.
Karşılık bulmadı ismin alfabemin karmaşasında.
Anlatamadım...
Böylesi bir çaresizlikten seni çıkaramadım.
Ne dilim, ne de hesabım yeterdi bunca sorguya...
Ki yetmedi...