Hiç bir zaman yetemedik,
ne tarih bize yardım etti.
Ne içine düştüğümüz boşluk
bir şey öğretti.
Gölgeler ordusunun neferleri,
dar bir geçitte eğitildi. Yetmedi.
Kıstırıldık yüzlerce uyaranla,
başetmemiz gereken hem
dünya hem evrendi. Biz hücre
mahkümları güneşe hasret
gezinirken, artık olgunlaştın
kendinle başet dendi.
Oysa acemi adımlarla alışmaya
çalıştığımız dünya bizi gene terketti.
Ne zaman yettik ki, yetişkin denilseydi.
28/12/2007
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 28.12.2007 05:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!