Yetişemezsen El ASalla

Ölümden hiç korkmadım,
Canımı allah verdi allah alacak biliyorum
Yaşam ile ölüm arasındaki
O incecik çizginin tam kenarındayım şimdi
Azrailin soğuk nefesini ensemde hissettim.
Elbet bir gün ölümü tadacağız, öleceğiz…
Olur ya yanımda olamazsan…
Cenazemde bulunamazsan
Yetişemezsen arkamdan el salla…

O incecik yaşam denen çizgi
Bel ki de sırattan da inceydi.
Payıma yaşam tarafı kaldı
Ancak ölümden başka
Her şey yalanmış ona inandım
Ölümmüş tek gerçek olan…
Öyle bir çizgi ki
Gün olur hayatı yaşanır kılar,
Gün olur haytını biitirir
Belki Allah’ın lutfu idi…
Yaşama tutundum…
Ya tutunamayan gencecik fidan…
“Yetişemezsen El Salla” yazmış motoruna…

Rakip tanımamış hayatta…
Hayat öyle el salladı ki…
Arkasında gözleri yaşlı anne-baba
Psikolojisi bozuk, suçsuz
Ve intikam duygusu ile yanıp tutuşan insanlar bırakarak
Öyle el salladı ki…
Bir salladı, pir salladı
Ateş düştüğü yeri yakmadı bu sefer
Çevresini de yaktı…
Sanki kaderini, kendi yazmış
Kendi celladı kendi olmuş
Azrail yetişmiş...
Sen...
Yetişemezsen el salla…

O incecik çizgi
Adeta pamuk ipliği gibi
Bazen çok narin hemen kopuverir
Gencecik çocuğu ölüme çektiği gibi.
Bazen de sanki olur halat dünyaları çeker,
İşte ben halat misali pamuk ipliğine tutundum
Ve yaşamda, hayatta kaldım...
Ve çaresizliği, tükenmişliği gördüm.
Sen, Yetişemezsen el salla...

İki gözümüz birbirini göremez
Tıpkı ellerimiz gibi…
Ellerimizde aynı, avuç içi, tersini görmez
Yaşam ile ölüm de el gibiymiş bunu anladım
Aynı olmasa da,
Ne ayrılabilir,
Ne de birleştirilebilr…
O çizgiyi gördüm,
O soğuk nefesi ensemde hissettim…
Yaşam denen o çizgi öyle bir garip çizgi ki,
“Daha yeni gördüm."
Dedirten, şaşkınlık ifadeleri içeren
İncecik çizgiymiş, bunu da öğrendim…
Sen!
Yetişemezsen el salla…

Mustafa Karaahmetoğlu
08.06.2013

*Yetişemezsen El Salla* Kazada ölen çocuğun motorunda yazıyordu:(