Gözyaşı pınarı akıyor vicdanımın çölünden... Yalnızlığını emen düşlerimden arta kalan melodik buluşmaların son sesinde gitmenin taktırdığı acıları doyuramadı aşk. Yanağımdaki benine tüm tutkularımı deşifre etmiştim haberin var mı....Bir gün şifreni söylemeden gittin... Gitmelerim seninle gelgitlerini oynadı yakamoz derleyen gecelerimde..Hep uz gittim,sen gitim,ben gittim der tepe değil, sen üstüne yar senin üstüne gittim.
Hecelik sözdü aşk,gecelik bir kayıptı ihanet…Rumumun icralarını,icracı hazlara ısmar eyledim.Öptüm meleksi bir kelebeğin o miniye gözlerinden…
Gözyaşlarının gölcüğünde en güzel yüzen aşk aslımın balığına özlem mektubumu yolladım. Gözbebeklerinin en vicdani bakışında beni yeniden okursan biter aşkımın şekilsizliği…Kabe’nin siyah örtüsü gibi ört üstüme siyah şalını…Üşütme benli bebeğini.Ki zaten sıcağı seviyorduk senle,hatta yine “ben al “gönül peteğinin yanı başına…Babanın ölümü kadar,bir ölümcül acı yaşatan malihulyaların yerli savunucu şairini al yeniden peri düşlerine.
Hasret ağır bir yük gibi yıkarken alıştığım her duyguyu sellerine taşırken,yetim gözyaşlarında eklenince vicdani lekelerim sızar sızar beni eritirdi taş bağırda.
Çözülmezliğin ölümsüzlüğünde sar beni,sor eşrafa,sor etrafa sana olan baki aşkımı anlatırlar.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta