Yetimlik derecesi Şiiri - Mehmet İslami

YETİMLİK DERECESİ

Amenna ve saddakna inşaellah düamız
Müstecab olur belki Çünkü ulvî davâmız
Şuara gardaşlarım davâmızda devamız
Oraya hediyeyi göndeririz buradan

Rabb' Tealâ Kulum der Habibi de ümmetim
Buyurun günâhkârlar işte size cennetim
Deyince Şuaralar Resulü gibi yetim
Kabûl edip hikmetle ikrâm eder Yaratan

Ebediyet bahrinde rüuyeti Yaratanın
Bayram Cümüa günü vuslatı hak hûdanın
Görünür bağışlanan İSLÂMİ’ce gedânın
Çıkarınca masiyet kervanından aradan

K E R B E L Â

Belâların en mendebur haytîni
Resûlüne kurşun attı kerbelâ
Önce âli sonra Ehli beytini
Takdiriyle! şehid etti şerbelâ

İlmin kapısıyla yetmiş iki can
Irak Ker belâ da, akıttılar kan
Ehl-i sünnet canlarda ki bu hicrân
Siccine teveccüh etti körbelâ

Dâvet edip, Âli: gel kurtar dedi
Halife dâvet’icâbet eyledi
İhânet ederek Âli’yi yedi
İmânı inkâra sattı torbelâ

Hüseyne ittiba ettik dediler
Eğer gelemezsen bittik dediler
Gelince: ehlibeyt tuttuk dediler
Cehennem narına yattı herbelâ

İslâmda: ihânet, yalana, taviz
Yoktur, irtikapta değildir caiz
İstimâlci, papaz haham ve aziz
Böyle amellerle küttü narbelâ

O günden kıyâmet kopana kadar
İflâh olma diye yazıldı kader
İSLÂMİ sen düa etsen ne kadar
Tesir etmez, orda bitti horbelâ

BOŞ GELEN BOŞ KALIP BOŞA GİDİYOR

BOŞ GELENLER BOŞ KALANLAR BOŞLUKTA BOŞA KÜREK ÇEKERLER AT İZİYLE İT İZİNİ KARIŞTIRAN NEDİR DE? MÜSLÜMAN MÜSLÜMA NIN KARDEŞİDİR KARDEŞ KARDEŞİN AYAĞINIMI ALIR YOKSA YO LUNUMU TEMİZLER ŞUNU İNANARAK SÖYLÜYORUM İSLAM AHLAKI MUCİBİNCE HİÇ BİR MÜSLÜMAN MİDESİNE BİLE BİLE HARAM KAT MAZ ÇÜNKÜ HARAM GİREN BEDENDEN ALLAH KORKUSU GİDER İKİ Sİ BİRARADA DURAMAZ BU ADAMA OY VERMİŞ DEĞİLİM AMA HAK HAKİKAT NE İSE ONUN PEŞİNDEYİM İŞTE BU EMRİ İLAHİ DÜSTUR DUR Şimdi de ehli şuur olduğunu sandığım değeri kendisinden men kûl Tok mak Celaleddin bayın Topmağının İslam üzerine nasıl ne şe kilde indirdiğini bilmiyorum ama işte mel’aneti meydanda Hemide Sivaslı tokmak celalettinin şap ile şekeri Karıştırdığı BIRAKIN BENi (yeni) dediklerine Mukabelemdir

HARAM BELDEMİZİN S.A.V. ALLAH’IN EMRİ İLE EFENDİMİZCE FETİH EDİLMESİNİN YILDÖNÜMÜNÜ TEBRİK EDER İKEN DERİMKİ:

UYANALIM GAFLETTEN

Artık yeter diyelim mü’minler mü’mineler
Noelin veletleri varsın tutsun yasını
Kulluk mertebesini aklı selim inceler
Alnındaki yaftayla çalsın hamam tasını

Külliyyen batırıldık batılın sevdasına
Düşürüldük izmlerin amansız kavgasına
Yabancı bırakıldık özümüzün hasına
Yine kurdu bak noel kuklalar kumpasını

Müslümanın yılbaşı Muharremin biridir
Nasaraya, Haduya ittibâ münkeridir
Dünyada uyanların onda siccin yeridir
Sırtımızdan atalım melânet hırkasını

Rengi Gül İSLÂMİ: Güloğlusun Güldensin
Varoluşuna sebeb yarımın bülbüldensin
Cüz’i irâde ile irâde i küldesin
Bu gece defnedelim batılat mevtâsını

SABAH AKŞAM ÜÇER DEFA OKUNACAKLAR

Elhamdülillahi Rabbil alemiyn hamden yüvafi ni’amehu ve yükâfi mezideh/Sübhanâllahi mil’el-mizân ve müntehel-ilmi ve mebleğa’r rizâ ve zinete’l-arş/4 Defâ:Allahümme inni esbahtü üşhidüke ve üş hidü hamelete arşike ve melâiketike ve cemiy’a halkıke inneke ent âllahü lâ ilâhe illâ ente vahdekelâ şerike leke ve enne seyyidenâ M uhammeden abdüke ve Resûlüke / Allahümmenzûr ileynâ bil afvî v er rîzâi / İNŞİRÂH:/3’er Defâ:Hâ Mim Tenzilül kitâbi minâllahil azî zil alim Ğafiriz zenbi ve kabilit tevbi şedidil ikâbi zit tavl Lâ ilahe ill âhû ileyhil masir Mâyücâdilü fî ayâtillâhi illellezîyne keferû felâ yağ rûke tekâllübühüm fil bilâd:/Âyetel Kürsi:21 Defâ:KUREYŞ/33 Defâ
Sübhane zil izzeti vel ceberut Sübhane zil mülki vel melekût Sübha nel hayyillezî lâ yemût subbûhün kuddûsün Rabbül melâiketi ver r ûh /41 Defâ:Allahümme ecirnâ ninennâr/Lâ ilâhe illâ ente sühbane ke innî kün tü minez zâlîmin / Lâ havle velâ kuwete illâ billâhil aliy yül azîm:/100 Defâ: Yâ alimül ğaybi veş şehâde/Ülâike lehüm nasi büm mimmâ kesebü vallahü seriy’ul hisâb / Sübhanellahi ve biham dihi ve sübhanellahil azîm estağfirullahel azim ve etubü ileyh/ Has bünallahi veni’mel vekil /

2016+2017: 22 aralık 19145 09 Ocak 1915 Sarıkamış şehidlerini yâ detmeğin 102 nci yıl dönümü 60.000 Şühedânın ruhuna lillâhite âlel FÂTİHÂH

AHHHH SARIKAMIŞ AH (1)

Eksi doksan derecenin üstünde
Halîka ulaştı Sarıkamışta
Tipili boralı böyle bir günde
Küffarla dalaştı Sarıkamışta

İmân muhalifi su i zan töhmet
Zahmetsiz gelmiyor kullara rahmet
Takdiri ilâhi doksan bin Mehmet
Donla kucaklaştı Sarıkamışta

Boş sözler gücüne gider imânın
Darıldımı terk ediyor inânın
Kâlbinde o da olurdu insânın,
Talihimiz şaştı Sarıkamışta

Eslihâ yok esvabı yok çarık var
Elde değnek kafasında sarık var
Ayağında yetmiş yedi yarık var
Arşa eren baştı Sarıkamışta

Analar evlâtsız, evlât babasız
Zevceler dul kaldı, haneler adsız
İSLÂMİ: fiiller sakil, saatsız
Civânlar taşlaştı Sarıkamışta

2015-2016 22 aralık 5 ocak Sarıkamış şehidlerini anmak günü 90.000 Şühedânın ruhuna lillâhi teâlel FÂTİHÂH

AHHHH SARIKAMIŞ AH (2)

Kâfirlere haram ettin toprağı
Eren Sarıkamış er Sarıkamış
Rengini kanımdan alan bayrağı
Arzı semavata ger Sarıkamış

Kışta kıyâmette doksan bin canı
Uğrunda öldüren, o vatan hani?
Tapusuna aldı yorgiyle coni
Hesabı, verene sor Sarıkamış

Tesirsizdir düşmanları gelsede
Aç cıplak silâhsız o tek celsede
Allahü ekber der donup ölsede
Adalet mizânı kur Sarıkamış

Bunun benzerine tarihler tokdur
Belde azık elde silâhı yoktur
Sur olan sadrında imânı çoktur
Yâ Allah’ü Ekber der Sarıkamış

Sarıkamıştaki, dondan bu destan
Çanakkaledeyse kanlı bedestan
Sakaryâda devlet’i ebedistan
İSLÂMİ: âleme ger Sarıkamış

Ö L Ü M

Şeb-i aruz demiş Mevlâna rumi
Gelinler vuslata erdiği için
Halkeden kudrettir olunan, râmi (1)
Hakiki vatana girdiği için

Ölümdür; Ana’dan meydana geliş
İşte: “Şeb-i Aruz” asl’â yükseliş

Üstad Silleli’de mecâzi dille,
Avam nazarına nakşetmiş, külle
Sırrı derûnûndan attığı gülle
Münkirân zırhını kırdığı için

Serdetmiş aleme vecize deyiş,
Nadirattandır bu güzel söyleyiş

Yine Mevlâna’ya doğru eğilim
“Yaşıyorum amma canlı değilim
Ölüyüm’de, ben kabirde değilim”
Kader, kefenini sardığı için

Bu acayibatı etmeğe teşviş
Varmı bilmiyorum ben diyen derviş:

Ana RAHM’inde FE olup dururken
Halık’ının hikmetini görürken
Firdevsi alâyla müjdelenirken
Ölerek fenaya vardığı niçin?

İmtihân çün eylenmişken becâyiş
İSLÂMİ: nedir bu, süfli alâyiş?

MÜSLÜMÂNLAR

Baba bir ana bir Yaratan Allah
Tefrikanın mûcidi lânetullah
Kardeşi kardeşe kırdırıyor vah
Gafletten uyanalım müslümânlar
Arza hakim idik biz bir zamanlar

Türk alevi laz kürt çerkezde benim
Abaza Arnavut herkezde benim
Her müslüman ırkla merkezde benim
Kafirler tek millet, ya müslümanlar?
İslâmın, dünyada dökülen kanlar

İngilizdi hakim olan dünyaya
Siyonistler nalla yolladı aya
Şu anda dünyaya hakimler baya
Üçbuçuk yahudiye müslümanlar?
Damarından yere dökülen kanlar

Hitleri koydular çalarlar tefe
Hitler soydaşları Yahudi efe
Çok rahmet okuttu halef selefe
Bir tefekkür eylese müslümânlar
Silinir siyonizm Cengiz hanlar

Dün etek öpenler bu gün amir mi?
Oldular: yoksa bu Haktan emir mi?
Onlar yesin sen taşları kemir mi?
ALLAH’ın işâreti müslümanlar
İSLÂMİ: Resûlün övdüğü canlar

ÂLLÂHÜ EKBER KEBİYRÂN EÛZÜ BİKE MİNKE MİN HEMZİHİ VE NEFHİHİ VE NEFSİHİ BİSMİLLÂHİRRAHMÂNİRRÂHÎYM

KİM? SÖYLE:

Ertuğrul gazi’nin torunu iken
Sana küfrü işmâm eden kim? söyle
Halis çelik idin, eğip de büken
Sâhibine isyân eden kim? söyle

İlâhi servetler soldurdu teni
Tokat-ı münâfık uyardı yeni
Yüz senedir köle ederek seni
Semireni şişman eden kim? söyle

Bir gecede dilin ile dinini
Değiştirincede, kustu kinini
Korkutarak, tebdil etti genini
Seni sana düşman eden kim? söyle

Devlet’imiz Âlî Osman’ı şanla
Yücelttik, uğrunda binlerce canla
Al Bayrağa rengini veren kanla
Irmakları volkan eden kim? söyle

Himâye bekleyen hain yonandan
Ayırarak, evlâdından, sunandan
Dokuz ay on günden sonra, anandan
Doğduğuna pişman eden kim? söyle

Sivri sinekleri itlâf et, hemi
Önce bataklığı kurut İSLÂMİ
Hainin başına takılan, gem’i
Tutanları, nisyân eden kim? söyle

Ç A N A K K A L E

Merhum Seyyid Onbaşının kendisi sırtlayıp topun ağzından ver diği ve düşmanın hezimetini temin eden merminin vasati ağırlığı 280 kilogrâmdır
Nasıl ki:Mükevvinat karanlıklar içindeyken“RAHMETEN LİL ÂLEMİN güneşi doğdu karanlıkları boğdu ise,ÇANAKKALE zaferinde de O Gü neşin komutasında Dünyanın yüz karası ehl-i salip sürülerinin Çan akkaleden taarruzlarının sebebi hikmeti Dedemin, Şanlı Süleyman Paşa’nın EREP’e=EUROPA=Avrupa’ya buradan geçtiği için, Müslüm an Ceddimizin bunlara yaşattığı hezimetin intikâmını almak için on larda Biz torunlara buradan saldırdılar zirâ asırlardır içlerinde birik en İslam ve Türk kini onları yakıp kavuruyordu Buradan İSLÂMBOL ’a gelip Bizi kâlbimizden vurmak istiyorlardı Ve bunun için çanakka leden saldırdılar ama yapamadılar, yapamazlar da Çünki O“ rahme ten lil âlemiyn”in komutasındaki İslâma bin yıldır bayraktarlık yap an bir avuç Müslümanın karşısında kuyruklarını apış aralarına kıstı rarak, arkalarına bakmadan, kuyrukları üzerinde seke seke kaçtık larının ve dünyada ki rezilliklerinin yıldönümüdür 250 000 Mehmed imin şüheda rütbesini alıp Üç kıt’a 7 denizden hatirasını çizip biçar e kaldıkları için lütfettikleri bir avuç toprağı şimdi tekrâr aynı entri kalarla işgâl etmek istiyorlar Bu ceddimizden bize emânet edilen a ziz vatan parçasını tekrâr 4 kıt’a 7 denize hakim olmak azmimizi bize bahşeden yüce Âllâh dan Önce Efendimizin, al ve ashabının cümle geçmiş ceddimizin ruhuna Lillâhi Teâlel FÂTİHÂH
Düşmanlarımız! Müslümanın, insanlığının ve Müslüman ceddimi zin bütün ehli müslim’e dahi kurtuluş reçetesi sunduğunu sunacağı nı idrakten aciz oldukları için şeytanın emrinde İslama düşmanlığa ilânihaye devam ediyorlar, edeceklerdir Bizde kurtuluşumuz için emri ilâhiyi düstur edindiğimiz gibi dâimâ Hak için adaletle muame le ve küfürle mücâdele edeceğiz ediyoruz Fakat içerideki münâfık ehl-i salipler bizi bocalatıyor ve maalesef de biz Osmanlı torunları olarak idari sisteme sahib çıkamadığımız gibi birde ermeni, Zerdü şt, Yahudileri başımıza oturtup alkışlıyoruz ya işte kahreden teda visi gayri mümkün olan cerahatli yarada budur Bundan kurtulunma dığı müddetçe nice Çanakkalelerde nice aznavurlar ile mücadeleye devam edeceğimiz

ALLAH için kesin ve kat’idir bu biline
Çünkü yular verilmiş umumhane filine
Aha bak şu ermeni anzavurun dölüne
Çirkefini sıçratır Dini Mübin gülüne

Maazallah SSK’daki fırsat eline
Geçerse bu ermeni manuktanın gülüne
İşte bu demokratiks Kıritisler kuluna
İSLÂMİ: Diken döşe mükir düşman yoluna

CEDDİMİZ DİRİLİYOR

Ey arzdaki; KUR’ÂN’nın, EZAN’nın sevdasına
Varlığını vakfedip giren din kavgasına
Bak ceddinden feyz alan yiğidlerin hasına

Alâtini köşkünün defteri dürülüyor
Titresin gayri müslim, Osmanlı diriliyor

Dört kıt’aya hükmeden dedemin toprağını
Hain naum aydın doğan vehbi koç alçağını
Gönderime çekipte, şerefli bayrağımı

İndiren ermeniden hesabı soruluyor
Hırsından gebersede Osmanlı diriliyor

Merhum Abdülazizi katletti dili bağlı
Hüseyin avni denen urganı dünden yağlı
Kinim dinimdir diyen eşşek Ahmadın oğlu

Mozole akrebleri üstüne sürülüyor
Ikınıp sıkınsanda Osmanlı diriliyor

Kovanın taaa içine girmiş eşşek arısı
Peteğimi düşmana verdi gece yarısı
Abdülhamidi yiyen selanikl’ it sürüsü

O İT oğlu İT’lere hin dersi veriliyor
Çatlayıp patlasınlar Osmanlı diriliyor

Dumanı verilince kovandan fırladılar
Bu ilâhi fermandır” hımarca zırladılar”
Ta ilk gün diyorum: bunlar, soysuz cadılar

Yaptıkları efsunlar yay gibi geriliyor
Fallarına baksınlar Osmanlı diriliyor

Kimi vali, kaymakam,kimisi polis şefi
Dinamite lüzum yok bunlar vardır ya kâfi
Ülkeyi tahrip için eğitilmişler safi

Molla kasım Receb’e, lekeler sürülüyor
Kendiler boyansınlar, Osmanlı diriliyor

Kafasında kippası belinde zünnar ile
Diyalog sevdalısı gülen haham el ele
Bak İSLÂMİ: bunlardan korkuyor iblis bile

Dinler: diyen dinsizler meydana seriliyor
Şeytan bile sevinçte Osmanlı diriliyor

DEDEM SERHADDEN GELİYOR

Dedem serhadlarda akıncı beği
Nenem Kara Fatma dadaşın yeği
Bitince lâmba da fitilin yağı

Karneye bağlamıştı kipritleri
Devşirme kayanın ispiritleri

Elimizde hazır bekler süngümüz
İlelebet münâfıkla cengimiz
Müslimanız; cihânda yok dengimiz

Cihâd-ı Ekberin Mücâhidleri
Halîk-ı zül Celâlin vâ’idleri

Kâbille başladı batılla savaş
Kardeşe kardeşi yaktıran ataş
Temelinden minede şeytana taş

Atanlarsa iblisi yezidleri
Nara gönderiyor parazitleri

Ya Allah Bismilâh deyip yeniden
Dini mübin için yetmiş, yediden
Serhad boylarında cihâdediben

Kanımızla temizleyip ziftleri
Müreffeh eyleyecek Şehidleri

Bitermi sanırsın bu elem keder?
Hak ile batılda cenk devam eder
Sur üfürdüğünde İsrafil, biter

İSLÂMİ: tefekkür et afetleri
Yevmi kıyâm et in alâmetleri

HEY OSMANOĞLU

Biz Osmanoğluyuz haydi gardaşım
Hakîkâti haykır erkekçesine
Dili fedâ ettik ezildi başım
Latin AL FA BE’si öztürkçesine!

Tarih hocasıdır, tarih anlamaz
Dinidar alimdir namaz kılamaz
İslâmın şerefi neslim bi namaz
Zaten ifâ eder ürkekçesine

Türkçeci geçinir te'sini bilmez
Santrikçe ile dağarcık dolmaz
Babası konuşur kulağa gelmez
Kimliği görünür bak lehçesini

Ne vatan hasleti,ne de dîn âşkı
Umurunda değildir, onun meşki
Tağutu makamdır sevdası köşkü
Anırır meydanda eşşekçesine

Sen senin sahibin olduğun zaman
Münâfık ocaktan yükselir duman
Âşık İSLÂMİ'de olunca dümen
Yok olurlar, dokun sen tekçesine

ÇIKARIRSAN HIRKANI!

İslâm ittihad der, inkâr ihtilâf
Yalan hakîkâti, hakîkât hilâf
Böyle bir cemiyet bulur mu salâh?

Bulamadığımız yüz yıldır açık
Çakılan kazıksa gönyeden kaçık

Allah tek'dir ikincisi kuludur
Teke vuslat basiretli yoludur
Habibûllah sevdasıyla doludur

Beyan eder ayetler açık açık
İdrâk edemez ki beyinden göçük

Yaratanı yarattığı dinlesin
Her nefeste Yâ Yû deyip inlesin
Mansur olup düşünsen kiminlesin

Hakk'ın korkusundan dudaklar uçuk
Olana cennetin kapısı açık

Enbiyânın evliyânın erkânı
Alınca deruhte ettik furkanı
Bak İSLÂMİ:çıkarırsan hırkanı

Amir olur sana çeyrekle buçuk
Şaşırıp kalırsın ağızın açık

EÛZÜ BİKE MİNKE BİSMİLLÂHİRRAHMÂNİRRÂHÎYM

Nasıl ki: Mükevvinat karanlıklar içindeyken “RAHMETEN LİLALE MİYN” güneşi doğdu karanlıkları boğdu ise, ÇANAKKALE zaferinde de O Güneşin komutasında Dünyanın yüz karası ehl-i salip sürüleri nin Çanakkaleden taarruzlarının sebebi hikmeti Şanlı Süleyman Pa şa’nın EREP’e buradan geçtiği için, Müslüman OSMANLI türk’lerind en rövanşı yani intikâmı almak için onlarda Osmanlı torunlarına bu radan saldırdılar zirâ asırlardır içlerinde biriken İslam ve Türk kini onları yakıp kavuruyordu Buradan İSLÂMBOL’a gelip Osmanlı’yı kâl binden vurmak istiyorlardı Ve bunun için çanakkaleden saldırdılar ama yapamadılar, yapamazlar da Çünki O“ Rahmeten lil âlemiyn”in komutasındaki İslâma bin yıldır bayraktarlık yapan bir avuç Müslü manın karşısında kuyruklarını apış aralarına kıstırarak, arkalarına bakmadan, kuyrukları üzerinde seke seke kaçtıklarının ve dünyada ki rezilliklerinin yıldönümüdür 250.000 şüheda rütbesini alıp Üç kıt ‘adan ancak bir avuç toprağı emânet eden dedelerimiz olan Mehme dciğin ruhunna lillâhi Teâlel FÂTİHÂH dedik Ey bin yıl ilahi kudretle
Kürrei arza şanla, şerefli destanlar yazan Allah’ın övdüğü, Habibul lahın sevdiği kavmi necib milletim Ehl-i Müslim olan insanlığının ve Müslüman Osmanlının bütün ehli Münkire dahi kurtuluş reçetesi su nduğunu, sunacağını idrakten aciz oldukları için, şeytanın emrinde İslam düşmanlığına ilâni haye devam ediyorlar edeceklerdir. Bizde Bütün insanlığın kurtulu şu için emri ilâhiyi düstur edindiğimiz gibi daim Hak için adaletle muamele ve küfürle mücadele edeceğiz, edi yoruz Fakat içerideki münâfık ehl-i salipler bizi bocalatıyor ve maal esef ki biz Osmanlı torunlarıyız! Fakat İlâhi sisteme sahip çıkamadı ğımız gibi, birde ermeni, zerdüşt, yahudileri başımıza oturtup alkış lıyoruz ya işte kahreden tedavisi gayri mümkün. Cerahatli hastalığı mız buradan nüksediyor Bunlardan kurtulunmadığı müddetçe nice Çanakkaleler, nice aznavurlar ile mücadeleye devam edeceğiz EV ET! ! ! ! Edeceğimizi de Şöyle beyan ederken:

Çanakkale iniler dumlupınarsa sızlar
Başımıza geçipte ahkâm kesen cansızlar
İnan ki küp çatladı ürdükçe vatansızlar
Dürtelim ki mudulu portlasın izansızlar
Nesebi gayri sahih sütü bozuk kansızlar

ALLAH için kesin ve kat’idir bu biline
Çünkü mühür verilmiş nesebsizler eline
Aha bak şu ermeni anzavurun dölüne
Çirkefini sıçratır Dini Mübin gülüne
Bir Allahın kuluda püf demiyor külüne

Maazallah Se Se Ka’daki fırsat eline
Bir geçerse Gül döker manukyanın yoluna
İşte bu demokratiks Kıritisler kuluna
İSLÂMİ: diyor bakın, ok atarak faslına
Hız kazansın üç çivi çakıverin nalına

Aşık Enver Gürkani’ye

Amenna ve saddakna inşaellah düanız
Müstecab olur belki Çünkü ulvî davânız
Şuara gardaşlarım davâ’mızda devamız
Oraya hediyeyi göndeririz buradan

Rabb' Tealâ Kulum der Habibi de ümmetim
Buyurun günâhkârlar işte size cennetim
Deyince Şuaralar Resulü gibi yetim
Olarak ikrâm eder hikmeti Yaratan

ÇANAKKALE GEÇİLEMEZ DEDİLER

Doksan bin Mehmedin Allahü Ekber
Sedası doğardı Çanakkale de
Baş Komutan idi Şanlı Peygamber
Düşmanı koğardı Çanakkale de

Ehl-i küfrün istilaydı imanı
Ayarlamışlardı sanki zamanı
İslâm düşmanın bombardumanı
Ümmete bahardı Çanakkale de

Havadan denizden kurşun yağdırdı
Mehmedçiği semavata ağdırdı
Düşmanları bir fındığa sığdırdı
Hep kurşun yağardı Çanakkale de

Bulut düşman tuğayını kapladı
Yeryüzünden alayını topladı
Ciğerine hançerini sapladı
Habibullah vardı Çanakkale de

Can almak üzere kuruldu çarşı
Yetmiş iki buçuk düvele karşı
Gülleyi atarken Seyyid onbaşı
Bismillâhi derdi Çanakkale de

Düşmanı düşüren, mü’min peşine
Yaratan’dır akıl ermez işine
Aldırmadı zemheride kışına
Sinesini gerdi Çanakkale de

Çanakkale geçilemez dediler
Bir’le Üçler Beşler Kırklar yediler
Yaratana arzedip söylediler
Fetih idi virdi Çanakkalede

Umman çekti dibe, din düşmanını
Döktü, yurda, hayat veren kanını
Ümmeti Muhammed‘in destanını
Şanla yazıp durdu Çanakkale de

Tasvir mümkün değil Çanakkaleyi
İslâmın başına gelen belâyı
İSLÂMİ’ler, o sarsılmaz kuleyi
İman ile kurdu Çanakkale de

ÇANAKKALE’DEN
GEÇECEKLER, GEÇEMEYECEKLER

Çanakkale’yi ağıza alırken Besmele
Çekmeyen, hatip olsa dudağını açamaz
Türke düşman içteki devşirmeler besleme
Namert olan mertlerin köprüsünden geçemez

Geçemez; Yaren geçer evliyâ eren geçer
Dini Vatan uğruna serini veren geçer
Bakınız hol lan da ya ne ekti neyi biçer?
Biçtikleri kökleri, gülistanda biçemez

Biçemez çünkü dişi kırık bir destereyle
Alman adlı dişleri silinmiş bir eğeyle
A Be adlı hilkatin garibesi deveyle
Nûru İslâm semasıdır üzerinde uçamaz

Uçamaz kanat kırık, rotayı veren hadu
Yüz senedir beynine kin intikam okudu
Fesadat tezgahında on beş temmuz dokudu
Dokusada kumaşla tığ arasın açamaz

Açamaz kapalıdır Anahtarı bismillâh
Besmeleyi düşmana yasaklamıştır Allah
İSLÂMİ: tek başına düşmana karşı billâh
İmân oku atarken mürted müşrik seçemez

17/03/2017 Cümü

Âşık-İSLAMİ/ Kul REFİK-İ MUHABBETİ

Ç A N A K K A L E /DESTANI

16/03/2017 Perşenbe

Dedik ve çanaklardan kale yapılan ve içerisinde 250.000 Mehmed in pişerek şehâdet rütbesini deruhte ettiği hazin vak’ayı Muhterem şâir Kul REFİK-İ ile FATİHAH gönderdikten sonra dedik ki;

ÇANAKKALEDE- DESTANI –1

Âşık İSLÂMİ

Ehl-i salip Pazar kurup boğazda
Din-e muzır oldu Çanakkale’de
Müşrikâna şimşek verir bir hızda
Melek nazır oldu Çanakkale’de

Kul REFİK-İ

Körpeydi eline aldı silahı
Yardandı güç aldığı ilahı
İndirmedi dik başından külahı
Destan kizir oldu Çanakkale de

Âşık İSLÂMİ

Yedi düvel yetmiş yerden saldırdı
Kurşun ile o toprağa doldurdu
Hadsizlere hadlerini bildirdi
Seyyid vezir oldu Çanakkale’de

Kul REFİK-İ

Top mermisi yağmur gibi yağarken
Aldırmadı her yanına değerken
Düşman şaştı ellerini ovarken
Kafir kazır oldu Çanakkale,de

Âşık İSLÂMİ

Oku: hedeftedir edilen ahın
İmana tesiri ne ki: silâhın?
Ölüm kalım anında ki; Allah’ın
Abd’i Hızır oldu Çanakkale,de

Kul REFİK-İ

Bak hele semada bulut kastına
İniverdi kafir alay üstüne
Hepisin yok etti alıp destine
Hâle; küffar nazır Çanakkale’de

Âşık İSLÂMİ

Baktık bulut kalktı lâkin alay yok
Biz görmedik bizde böyle olay yok
Bakıp aramadığımız dolay yok
Arı vızır vızır Çanakkale’de!

Kul REFİK-İ

Refikiyim ermez aklım derine
Şükreylerim yardana varına
Ermek marifettir manâlarına!
Kader yazır oldu Çanakkale’de

Âşık İSLÂMİ

Şehitlerle doldu koylar, koyaklar
Parça parça oldu, eller ayaklar
İSLÂMİ: nurlanıp söktü şafaklar
Rasul hazır oldu Çanakkale’de

ÇANAKKALE (2)

Âşık İSLÂMİ

Bu toprağa ekilerek yetiştik
Helâl tohumdandır hepimiz bizim
Aldığımız feyiz ile bitiştik
Bellidir soyumuz sopumuz bizim

Kul REFİK-İ

Mevlâm fırsat verse dağmı delinmez?
Allah desen arş’âlâmı bulunmaz
Fitneye uymakla adam olunmaz
Esasta turap’tan yapımız bizim

Âşık İSLÂMİ

Haramzade bindirilip enseye
Mümkün ise nefes alıp esneye
Esir edilerek meçhûl nesneye
Öze kapatıldı kapımız bizim

Kul REFİK-İ

Medinede yatan gülü bilmezsen
Yürüdüğün yolu, halı bilmezsen
Tutunacak eli, dalı bilmezsen
Elbet dert bağlatır hapımız bizim

Âşık İSLÂMİ

Kim idi mohaçta, kan kalesinde?
At koşturan arzın silsilesinde?
Savrularak müşrikler nefesinde
Hercümerç edildi yapımız bizim

Kul REFİK-İ

Osmanlıya dönsek dünya gülecek
Milletler silkinip hakkı bilecek
Sahibi, haksızlardan hakkın’ alacak
Böyle düzen tutar sapımız bizim

Âşık İSLÂMİ

Şu son yüz yıl bin yüz sene yazılsa
Yedi kat yer yetmiş bin kez kazılsa
Mel’âneti bin süzgeçten süzülse
Ayarından kaçtı çapımız bizim

Kul REFİK-İ

Dünya Siyonist, e köle oldukça
Müslüman’da peşlerine yeldikçe
Allah demek İmânsıza kaldıkça
Vallahi boş kalır küpümüz buzum

Âşık İSLÂMİ

Akrep bülbül diye konunca güle
İSLÂMİ’ye rahmet oluyor çile
Karada yürüyen gemimiz ile
Dünyaya şan veren topumuz bizim

Kul REFİK-İ

İmtihan meydanı temizlensede
Mazlûmun yetimin ahı dinsede
Kul REFİK-İ arştan ferşe insede
Cenneti alâda tapumuz bizim

İşte bu hakikâte binâen bendeniz Âşık İSLÂMİ vasati 52 sene önce Ülkümü, ülkücülüğü ve diğerlerini,türkü ve tilkiciliği şöyle feryâdederek nasıl dile getirmişim bakıp görelim:

ÜLKÜ NEDİR?

Bu mukâddes ülkümüz Kur’ân=Habibûllâhtır
Şeref verdiği kula va’zeyleyen ALLAH’tır
Ehl-i imân olana nardan halâsûllahtır

İlâhi ülkü ile halâs bulur mevcûdât
İhlâs sahiblerinin mükâfatı kat be kat

Ülkü: Özde bedenin gönüldeki-ruhudur
Mevcûdata can veren, ummanı sırdan su’dur
Ülkü: İSLÂM: ülkücü, İslâmdan eder südûr

Mevcûdatın ülküsü zikretmek Yaratan’ı,
Cansız sanma ağacı, dağı, toprağı; tanı

Ülkü: güneş, ülkü ay, ülkü yıldız cihanda
Güneş: göz nûru, gönül sürûrudur bu handa!
Güneşte bir şuledir, nezdi ülkü sultanda

Zifiri karanlığı tebdil ederek nûra,
Eşrefi mahlûkâtı hazırlıyor huzura

Eşrefi mahlûkâta ÜLKÜ Cebrail ile, (a.s)
Lûtfedip, kanununu gönderdi Âdem kula (a.s)
Galû belâ’da “evet” demişken, bile bile!

Ahde ihânet eden şeylere bitler güler
Elesteki ahdine bağlıdır ülkücüler

Ruhumuzun evveli Hatemül Enbiya ya,
İnzâl olunca ülkü, çıktı arş-ı alâ’ya
Yapışınca, Allâh’ın teveccühü düa’ya!

Buyurmuş ki:”ileyhi min Rabbihi ünzile”
Ahde vefalı olan vasıl olur menzile

Âdem’den İbrâhim’e, Mûsâ’dan İsmâil’e, (a.s)
Rızkını gönderiyor müşrike ve münkire
Münkiranlar, dünyada girecek cennetine

Ülküyü zırh edinen ülkücünün Cennette!
Gözü zül-Celâl’dedir, varlığıyla minnette!

Ülkü: kanaatkârı, Cennetle müjdeliyor,
Ülkünün caddesinde, ülkücü ilerliyor,
Sabırı, ülkücüyü, ateşten gölgeliyor

Ülkü: Habibin (S.A.V) HAKK’tan alıp yaşadığıdır,
Masivâyı gönlünden atıp, boşadığıdır

‘İlmin başı sabırdır’ buyurulmuş amennâ
Bu İlâhi ülküye farz-ı ayn’dır temennâ
Cümle beşer kardeşiz, babamız Âdem amma;

Kâbil’de ikiziyle öz kardeşdi Habille
Kâbilden südur etti, Habil’e meşûm sille?

Kimliğimizde islâm yazıyor müslümânız
Kâfiri yaşayışla malesef bi imânız
Düşmanların rüzgârsız savurduğu harmanız

Çünkü temelimize fitneyi çakan kâfir
Bunu alkışlayanda narda onun iledir

Bu Ülküdür: Uhud da münkirânı mat eden,
Küfre, Çanakkale’yi, geçilemez set eden,
ÜLKÜ’yle, kan kusturdu Çar’a, Şeyh Şamil deden,

Yine İslâm hasreti, çekiyor küfr diyârı
Zuhuru ile, şiddet, müjdeliyor baharı

Bu ülkü: Çaldıran’da, Yavuz Sultan Selim’di,
Malazgirt’teki cenkte, Alparslan’da, hilimdi.
Bizans’ta Fatih Sultan Mehemmed’de ilimdi,

Ülküyle mühürlendi, bizansın şehri yârı,
Kurtul diye, İSLÂM’a, davet eder ağyârı.

Ülkü türkü değildir, zaten şarkı hiç değil.
Ülkü: DİN-İ İSLÂM’ın,özünde hakikât bil
İzzeti İslâm için, ihtiram edip eğil

Mütevazi kulunu büyütür Yüce Allâh.(c.c)
Mütekebbir Rabbimdir, özenen narda billâh

Cebrâiyli iki kez, hakîkî suretinde
Gördüğü zikredilir Habibin siretinde (S.A.V)
Ümmeti de görecek, yevmi âhiretinde

Bir adı ruhûl Kudüs, diğeri de Cebrail (a.s)
Melekuttan dört nebi: birisi de Mikâiyl (as.s)

Birisi Âzrail’dir, ölümsüzlük perdesi! (a.s)
İsrafil rızka kefil, Rahman’ın Rezzâk’cesi (r.a)
Mesrûr eder İhlâslı, kanaâtkâr herkesi

Aç gözlü ehl-i tağut esfeli safiline,
Ağlayıp sızlanarak bakacak boş eline

Çünkü, münkirler onun üstünde olacaklar
Ebediyyen münkirin altında kalacaklar
Münâfıklar: esfeli safile, dolacaklar

İçleri iblis iken, dıştan insan göründü,
Müşrik iken,müslüman abasını büründü

HİRÂ’da gördü onu, ayağının birisi,
Arşta, diğeri arzda, gördüğü hakîkîsi
“İKRÂ’ yâ Resûlâllah diye verdi ilk dersi

Ben okumağı bilmem, diyerek etti arzı
“RAHMETEN LİL ÂLEMİYN”dir,Eminliğin tarzı

Sıkıca kucaklayıp bırakınca Cebrail (a.s)
“İkra’bismi Rabbike” diyerek çekti mâil
Okumağı bilmeyen okumayacak değil

Ümmiliğine hikmet yüklemiş yüce ALLAH (C.C)
Okumakla olunmaz. ümmidir Resûlûllâh

İkinci defa alıp bastırdı da bağrına,
Bırakıpta dedi ki: “İKRÂ’” dayan ağrına!
Okuyunca dedi ki: Rabbim! uydum çağrına

Sahibisin Allâh’ım! Hatemi Habibin Sen,
Denildi “varlık muti” dile, ne diler isen

Hirâ’da İlk Vahiyi alınca geldi eve,
Haticetül Kübrası inandı seve seve
Şefkâtle teskin edip imân etti afife

Örtün üstümü dedi, vahyin ağırlığından,
Merhameti terletti, küfrün sağırlığından

Ülküye hadim doğan, muhterem’e bu nisa!
Asiyenin üstünde, şayet Mûsâ (a.s) olmasa!
Yoğruldukca firavun zulmü ile, hulâsa,

Ğayb-i illâllah amma zıddına gidecekti!
Asilik kisvesiyle belki arzedecekti

Ebû cehil iblisle kalkmışlardı atağa,
Ülkü Resûlü (S.A.V) aldı, Âli girdi, yatağa
Âli’yi (k.v) görünce de saplandılar batağa

İzciye güvenerek vardılar SEVR dağına,
Akılları takıldı örümceğin ağına

Ülkücü: Âli gibi, batıla kaya olur
Hazreti Ömer gibi, köleye yaya olur
Ülkücü de her amel, yüce Mevlâ’ya olur

Ülkücü sadakatte, Zinnûreynce sadıktır
Ebu Bekr’i sıddîk’ca Vahiyde musaddıktır

Taşa demiş: “Yetiştir ardıç, katran, lâdin’i
Yarattığı nesnenin ülküsü İslâm dini
Ülkü’mün beş temeli süslemiştir içini

İbretle parıldıyor, keste bir bak elmâya,
“Halifeme tabisin” emri vermiş dünyâya

Peygamberin (S.A.V) izini takip eder ülkücü
Masonizme ilâhtır, kızıl çamın sorkucu
İblisin elindedir tam idrakinin ucu

Bağlamış akılları göbeğe ve kasığa,
Sözün, Ülküye değil, tesir eder fasığa

İmânsızın defteri temelinden dürülür
İblisle avanesi kâinâttan sürülür
Toprağın inci, mercân, püskürdüğü görülür

Melekler müsâfaha eder ülkücülerle,
Malikin cengi başlar şarkı, türkücülerle

Halimi Allah bilir, işte ben, işte ülkü
Ülkücü oldum sanır okuyan, şarkı, türkü
Sıyırında bir görün, sırtından kutsal börkü

Kör köstebekler görür karasını, akını,
Bu kan içen vampirler, bilme ırak, yakını

Ülkücü: bedeninde rûhu baki kaldıkca
Hizmetin gıdasını, Ülküsünden aldıkca,
İSLÂMİ’ce, dâvanın derûnûnâ daldıkca

Seyrü sefer anında, âlemi melekûtü,
Arzedilince abd’e, tercih eder sükûtu