Yetim toprak Şiiri - Muharrem Akman

Yetim toprak

Ve şimdi dört duvar arasında özlemiyle geçmişin
Verdiğin emek akıttığın alın teri aklına gelir
Nankörlük etmedi hiç bir zaman bağ bahçe toprak
Unutulmuş ağıtların geri dönüyor aklına bak

Ne bulduysak sağımız da solumuz da toprak adına
Nakış nakış işlenirdi dağ bayır demeden
Elllerin ayağın aklın hayalin rüyaların bedenin ile
Bir bütün olmuştuk dosttan arkadaştan da öte

Çoluk çocuk çoğalıp azalınca payına düşen tarlalar
Açıp gözlerimizi baktık varmıdır başka dünyalar
Çoktan bekliyormuş meğerse kara elmasın karası
Çağırdı durmadan köyden kasabadan insanları

Yetim kaldı toprak böylece unuttu unutulduğu
Madenler de bıraktı zamanla tuttuğu kolumuzu
Ne toprağımız kaldı ne gideceğimiz maden ocakları
Şair yapar dünü bugünü yaşayan her insanı

Muharrem Akman /Zonguldak
18/02/2020