Yetim Şiirler Şiiri - Ramazan Ecevit

Yirmibirinde bir gencin
İstenmeyen şiirleriyle dolu odamın duvarları
Ben bu şiirlerin içindeyim
Onların hem efendisi, hem kölesiyim

İçlerinde acılarım var
Tutunacak dalsız, dayanıksız kalınan
Hayatımızın umulmaz bir yerinde
Sırtımızdaki hançer tadında acılar

Yürek ağrılarım var
Kalp kırık, ruh ezik
Tanınmayan sokakların ayyaşlığını üstlenip
Ayaklarım üşürken duyduğum
Ölümcül yürek ağrıları
İntiharı düşündürür cinsten

Pişmanlıklarım var
Yalan bilmeyen şu dilimi kesmemişliğime
‘’ hayır ‘’ ı olmayan bir sözlüğü taşırlığıma
Şimdi kör vari yol aldığım bu patikaya
Bilinçsizce sapmışlığıma
Ve yaşanmamış aşklara pişmanlıklarım var
Sonu ayrılık diye teğet geçtiğim aşklara
Izdırabını içime kendi kendime soktuğum
Terk edildiğim, ihanete uğradığım hayali aşklara

Öfkelerim var, isyanlarım
Ülkemdeki zavallı hallerin çokluğuna
Feryatların havada çırpına çırpına yitişine
Parasızlığa can sunanlar varken
O paraların
Nice cahillerin ayaklarına serilişine
Öfkelerim var
Zenginin, fakirin sırtında devri alem edişine
Dünyanın pisliğe bulanmışlığına
İnsanlığın ise o pislikte zevkle yüzüşüne

Suskunluklarım
Varsın giden benden gitsinli hallerim
Beni üzenlere, ezenlere içten sarılışlarım
İç çekişlerim, içime atmalarım
Buruk hallerim

Özlemlerim var
Sonsuz dostluklara
Şöyle sendeleyi versem
Elini omzumda bileceğim
Menfaat güdülmeden
Dilde değil, gönülde bağlı dostlara
Özlemim
Geleceği kaygısız geleceklere

Geçmişim var
Çocukluğum, çocukça sevdalarım
Küçük yüreğimdeki koca koca korkularım
Anneme mahcupluğum
Babama haksız kızmalarım, kırgınlığım
İz bırakanlar hayatımda
Arzularım, inançlarım
Savunduğum olgular
Kendimce doğrularım var
Sadece sen, sen yoktun

Evet bu şiirlerin hiçbirini senin için yazmadım
Ama o çirkin yazımla
Hepsini bir araya toparlayıp
Sana hediye etmek istedim
Sende bir ben kalsın diye

Ve şimdi o şiirlere bir de seni kattım
Benden ayrılma diye