Yetim Sevgisi Şiiri - Nasıf Acar

İnsan
Çok küçükken
Yetim kalıyorsa…
Yokluk, yoksulluk yaşıyorsa
Uzun yıllar
Kapatamıyor
Sevgi dünyasındaki gediklerini…
Sevgiye olan açlığı
Bitmiyor
Bedeni büyüse de
Sonra farkediyor,
Sevgisizliğe karşı,
Direncinin düşüklüğünü…
Bir gülüşe,
Bir sıcak söz dağarcığına,
Sıcak bir dokunuşun,
Dayanılmaz hafifliğine,
Yenik düşüyor.
Olmayınca hayatında bunlar,
Üşüyor yüreği…
Hiç bir sıcak gülüş
Hiç bir sıcak dokunuş
İyileştirmiyor
Acıyan yüreğini