Yetim Mavisi Şiiri - Mahmut Tonbul

Yorgun mavi gökyüzü
Düşsüz bir yolculuk ayaklarımda
Hayalden gerçeğe
Yağmur kokusu konar gül yaprağına
İçimde saklı bir hikayeyi taşırken
Dara düşmüş dağların dorukları
Bir anıyım ben
Kanat çırpan bir kuş
Uçsuz bucaksız çiğli bir yetim mavisi
Gölgesiz bir anlatı
Sessizlik bir şairin dilinden dökülür mısralara
Yürekte açan bir çicek
Görünmeyen anlamlar tek hece
Kaybolmak labirentler de
Yeniden bulmak
Bir köpük gibi umursamaz beyazlık ufka uzanır
Yaralı kırlangıç avluda özgürlük arar
Kanatlarında saklı umutlar
Gündüz hayal eder insan puslu gecede
Sonsuz dua bulutlara sığar
Sıralanır gök kubbeye
Yırtılır karanlık
Türküsü eksik olmaz
Anteni kırık radyonun
Ufak tefek anılar zihnimde tepişir
Küçük yüzler izler beni perdenin ardında
Kan çanağı gözlerim
Hesap tutmaz ana şahitlik eder
Bir ağıt yuvalanır ağzıma bin yıllık
Bin yıllık özlem
Bin yıllık suskunluk...