Güneş geriniyor dağın ardından
Utanmış mı ne kıpkızıl olmuş tan
Soluksuz bir uyanış sensizliğe
Her yeni gün yeni bir cevelan
Yüreğim sanki ıssız bir liman
Kuşlar ölüyor baharımda her an
Seni diliyor eller uzanmış göğe
Her yeni gün yeni bir cevelan
Yalnızlık kokuyor tavan
Dengesiz yürüyor bu kentte zaman
Asmalı mı kendini şimdi sevdan
Yetim kalmış yeni bir cevelan...
Kayıt Tarihi : 26.12.2007 14:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fen-matematik OKS testleri arasında bunalmışken, sizleri arada bir vaha gibi şiire yöneltmiş olmaktan duyduğum onur benip payım olacaktır.
TÜM YORUMLAR (1)