Yetim... Şiiri - Mehmet Arslan 3

Ben de bir can bir çocuk değil miyim?
Yetimsem, öksüzsem nedir günahım,
Ben mi seçtim yazılan bu kaderi,
Benim tercihim mi ki öksüz kaldım!

İsterdim anam, babam, bacılarım,
Düğünlerim, bayramlarım da olsun,
Çocukça hastalık ve sancılarım,
Pembe mi pembe yanaklarım olsun,

İstemez miydim yanaktan öpülmek,
Şefkatle başımın okşanmasını,
Kahkahalarla doyasıya gülmek,
Birinin silmesi gözyaşlarımı,

Annenin elinden tutmuş çocuklar,
Ne kadar zenginsiniz, bir bilseniz,
Şımarıklıktan sızlanacak ne var,
Hangi değere ölçü kıymetiniz,

Yetim doğmadım ki ben, bunu bilin,
İnsan öğreniyor hep yaşayarak,
Kastı yok bana bilirim kaderin,
Haddim değil yazgıyı sorgulamak,

Haydan gelip te Huya gidiyorum,
Ben birilerinin imtihanıyım,
İtilip kakılarak büyüyorum,
Bütün kimsesizlerinde ahıyım…

Samsun-1988