Yetim Şiiri - İsa Yıldıran

Bin dört yüz yıl evvel dünyaya geldi yetim.
Amine'ye göz nuru oldu yetim.
Dürüstlüğüyle ''el emin'' oldu yetim.

Çölde yeşeren bir çiçek oldu yetim.
40 yaşına gelince açılıp gül verdi yetim.
İnsanlığa bir ışık, rehber oldu o yetim.

Yıktı tüm putları saadet sağladı yetim.
Kadın'ı önemsedi baş tacı etti yetim.
Köleliği yıktı, insana kulluğu bitirdi yetim.

Sonra bir gün amansız bırakıp gitti yetim.
Rabbi'nin çağrısıyla cennete uçtu yetim.
Yokluğuyla şimdi ümmet hep yetim.

İSA YILDIRAN