Mahmut şimşek 01-04-1962-Adıyaman
Ne,zaman boynu bükük birilerini görsem
Hemen benimde çocukluğum gelir aklıma
Ne,zaman gariban duran birini görürsem
Benim kendi kimsesizliğim gelir aklıma.
Göstermezlersede hayatta benliklerini
Sevgi,şefkat,ilgi ve dostluk arar gözleri
Sert görünürler ama yufkadır yürekleri
Bilinir bellidir ne acılar çektikleri.
Elimizde onların iyi yetişmeleri
Bu çocuklar ülkenin bu toplumun fertleri
Yokki bizden başka kimseleri,sevdikleri
Param,parça o,güzelim minik yürekleri.
Anne arar,baba arar o,minik gözleri
Sevgiye,şefkate,susamış o,yürekleri
Biz unutturalım çektikleri acıları
Onlar yetim onlar bu ülkenin yetimleri.
Kayıt Tarihi : 28.6.2006 11:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/28/yetim-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!