Yeterde Töreye Mektup Şiiri - Emine Güll ...

Mektubuma sevgili töre diye başlayamayacağım.
Çünkü Ben doğduğumda bütün köyümü hüzün kaplamış.
Beklenen silah sesleri yerine gözyaşı akmış
Ölü yokken köyümü bir matem havası sarmış.
Babam bile günlerce anneme uğramamış
Ölü olmadığı halde köyde ağıtlar yakmışlar.
Babam için zavallı demişler gözyaşları dökmüşler
Kızı üç’e çıkardı demişler annem acımışlar.
Ara sıra söz vurup tavırlar takınmışlar
Zavallı anneciğimi beni doğurdu diye
Hakaretler edip taştan taşa çalmışlar.
Bir Allah’ın kulu gelip te şu yüzümü açmamış
Birazcık olsun bana sevgi ile bakmamış.
Günlerce ad koymayıp isimsiz bırakmışlar
Sonra yeter deyip bir kenara fırlatmışlar.
Henüz altı aylıkken böceklerle tanıştım
Bir yaşıma gelince toz toprağa karıştım.
Üç yaşına gelince tokatlara alıştım
Yedi yaş çok dediler bizi işe sürdüler.
Çocuk denecek yaşta belimizi büktüler.
Sevgi, şefkat nedir hiç tadına bakmadım
Bütün acıları çekip zulümlere katlandım.
On yaşına gelince dağda çoban ettiler
Bizi de hayvan gibi törelerde güttüler.
Ahırda tezek yaptırıp evde zulüm ettiler
Yıldızlar dert ortağı hayvanlardı arkadaş
Üstümüz yırtık,pırtık sahibimizdi kardaş.
On beş ine varınca değişmezdi kaderim
Ya berdel edilip ya da kan yerine giderim.
Kardeşe feda edip ona kurbansın derler.
Ya kuma üstüne, ya da yaşlı kocaya verirler
Birkaç kuruş başlık parasına bizi gelin ederler
Eğer çıkarsa adım kötüye bir kurşundur değerim
Törede kız çocuğu olmak, benim kötü kaderim
İstemezsem de ben bu kadere boyun eğerim
Çünkü ben kız çocuğuyum törede yoktur değerim.
Törede neden hep kızları, kadınları ezerler
Erkekler sanki padişah her şeye hükmederler
Bazen de infaz kararı verip acımadan bizleri
Öldürüp te törelere kurban ederler.
Mektubuma son verirken töre seni lanetliyorum.
Ben törede kız çocuğu sana beddualar ediyorum
Töre seni ezseler yasaların arasına gömseler
Töredeki kızlara özgürlüğü verseler
Benim adım Yeter Çektiğimiz çileler
Ben Yeter töre sana hoşça kal yerine
Sana kin ve nefretimi sunuyorum.
Ve sana kahrol diyorum ben YETER