Yeter Hemşehrim Yeter Şiiri - Sinan Karakaş

Siverek'te beş insan, hiç dönmemek üzere,
Tarlaların uğruna, gömüldüler yerlere,

Vuran da vurulan da, cehlini ispat etmiş,
Topraklara ne yazık, kardeş kanını dökmüş,

Büyükleriniz yok mu, neden danışmazsınız,
Bu işi mahkemeye, niçin taşımazsınız,

Ey vuran ve vurulan, şimdi pişman mısınız,
Söyleyin ders almayıp, hala düşman mısınız,

Mahkeme diye bir şey, vardır bu memlekette,
Karar verirken bakmaz, bilin ki etikete,

Söyleyin sevinen kim, kim şimdi gülmektedir,
Bir arazi yüzünden, insanlar ölmektedir,

Eğitim kurumları, neye hizmet etmekte,
Yıllar boyu cehalet, böyle sürüp gitmekte,

Ne insanlıkta ne de, dinde bunun yeri var,
Bu vahşetten dolayı, yapanlar duymalı ar,

Beş kişi çok sevdiği, toprağına kavuştu,
Elde ettiği toprak, sadece bir avuçtu,

Vuranlar dört duvara, şimdi mahpus oldular,
Sevdikleri topraktan, artık ayrı kaldılar,

En büyük acıları, yaşamakta çocuklar,
Onların bu ruh halinde, düşmanlığa açıklar,

İnsanlar düşünürdü, neden düşünmezsiniz,
Cehalet bir canavar, onu öldürmezsiniz,

Yeter hemşehrim yeter, Allah aşkına yeter,
Bilmez misin cehalet, ölümden daha beter.