Yeter Bunca... Şiiri - Mehmet Ali Tuna

Mutluyum, mutlusun, mutluyuz üçlemesinde ben nerdeyim
Avuçlarımda hüzün yüreğimde girdaplar aklım almıyor
Güneşi hiç göremedim mesela sevinç nidaları eşliğinde
Kapkara bir gökyüzü tıpkı ben gibi içimde fırtınalar kopuyor..

Uzak kaldı hep huzur bize, cebimde hep bir delik nereye kadar
Dayanılmaz bir uçurum var mutlulukla aramızda içimde şişen
Neyin bedeli bilemedim ki kabuslar gitmiyor benim yanımdan
Zifiri karanlık bir hayat, avuçlarımdan kayıp giden bir ömür..

Tüm günahlar banamı yazıldı, ne varsa dertten yana hep bende
Kahır dolu günler, yalnızlar gemisinde rotasız bir yoldayım şimdi
Sabır diyorlar bana derviş misali oh ne ala hayat çilekeş ömürler
Yeter bunca çekilenler bende gülmek huzur bulmak istiyorum..

Yaz: Mehmet Ali Tuna
07/03/2015