Bir masum çocuktum daha çıktım sevgiyle ördüğüm dünyadan
aldılar beni bitanem neden yoktun yanımda.
Her yüzde seni arar oldum bu bilmediğim mekanda.
İçimdeki sevgiyi aldı bu dünya ben seni ararken dışarda.
O temiz ben savaşçı oldu artık, etrafımdaki herkes bana saldıran ordu,
yendiler öldürdüler yine de yetinmediler,bedenim bitmişti zaten bir ruhum sarıldı bana,
gücüm yok kalkamıyorum, bir özlemin kaldı içimde bana acı veren düşman.
Hala kalbim atıyor ama bu karanlıkta, ben bulamadım seni belki kader çıkarır karşıma,
bu son nefeslerim bitmiyo, küllerden bile hafif bi umut kaldı içimde, bu koca beni yaşatan!
Kayıt Tarihi : 14.6.2007 23:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Civan Canseven](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/14/yeter-bu-sensizlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!