Yeter
Hakikatle rüyam yine karıştı
Uykumu yarıda böldüğüm yeter
Kaderim ömrümle böyle yarıştı
Günbegün eriyip öldüğüm yeter
Sevda bağlarının gülleri soldu
Dikenler büyüdü har ile doldu
Seninle sevdamız mazide kaldı
İçim kan ağlarken güldüğüm yeter
Kırdın dizlerimi çıkamam düze
Nasıl inanmıştım maskeli yüze
Kalbimde sakladım sinem bir müze
Hatırana sadık kaldığım yeter
O levhi alemde yazıldı çilem
Kurşun kalem değil silgiyle silem
Engeller koymadı bir kere gülem
Ah çekip döşüme çaldığım yeter
Aldanışlar böyle beli bükerken
Tan ağarıp karanlığı sökerken
Tevhidi’ yem gizli yaşlar dökerken
Kahrolup hicranla dolduğum yeter
31/01/2013
Ozan Tevhidi (Kenan BİLGAÇ)
Kayıt Tarihi : 31.1.2013 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!