Ne çıkar lambalar sönse de bir bir
Gözündeki ışık sönmesin yeter
Kalbin umudunu kesse de benden
Beni sana uzak sanmasın yeter
Her gün bu sevdayı sınıyorsun sen
Boşa üzülüyor yanıyorsun sen
Vuslatı binde bir anıyorsun sen
Gönlünün perdesi inmesin yeter.
Sanki bir sen misin hasretle yanan
Karabasan görüp sonra uyanan
Ömrün son deminde sevdaya kanan
Gülsün narin gönlün yanmasın yeter
Ben mi seçtim söyle zalim gurbeti
Kitaplara ben mi koydum hasreti
Kim inkar eder ki yüce kudreti
Yazlar tekrar kışa dönmesin yeter
Kayıt Tarihi : 17.6.2004 13:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!