Birbirine karıştı gece ile gündüzüm
Karanlığa mahkum oldu her dem gülen gül yüzüm
Kendimden başkasına geçmiyor artık sözüm
Medet ey sevgili yar,medet ey bitmez derdim
Ben çileyle beraber,sizleri de severdim
Kirmendeki tığ gibi hep döndürüp durdunuz
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yetti artık çekemem sevgi,dert ve çileyi
Hep dumura uğrattı gönlümdeki dileği
Doğduğum ilk günde aldığınız kaleyi
Bırakıp gidin artık biraz rahat edeyim
Son demimde ruhumu huzur ile vereyim
Tufan hocam kaleminizi ve duygularınızı kutluyorum selam ve saygılarımla...
***YARALI ŞAİR***
Yıl bin dokuz yüz seksenin on iki Eylül günü,
Vasıl oldu dadaş kentine Ankaralı şair.
Yitirilmiş bir kuşağın keder yüklü sürgünü,
Palandöken eteklerinde bir yaralı şair.
Ali Rıza ATASOY
(Erzurum, 12.09.1984)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta