Sustu birden tüm dünya, kesildi bütün sesler
Hazırlıklı değildim, beni bir telaş aldı
Bomboş geldi gün boyu yaşadığım hevesler
Bir hiçlikten geriye yalnız gözlerin kaldı
Çarşı pazar, iş güç, çoluk çocuk, bir telaş
Hep böyle insan mıydın sen?
Ellerinde yüreğinin kokusu
Hep böyle güzel miydin?
Gözlerin öyle yeşil
Öyle yalnız
Uslanmaz kumarbazlardır aşıklar
Kaybedilen her elden sonra
bir mislini koyarlar ortaya
Nerde kalkacaklarını bilmezler
bir kez oturdular mı masaya...
Gittiğinden beri
seninle ilgisi olmayan,
yani öyle sandığım,
yani yanıldıgım
günler yaşadım.
Aklıma güzel bir şey gelmeyen kötü günler...
Şimdi karanlık bir su, bir albüm sayfasında
Geçmişin aynasında bulanık sensizliğim
Öyle bir ıssızlık ki gecenin ortasında
Yaşadığım uyur uyanık sensizliğim
Teninin kokusunda, korkunun ortasında
Sen yanımdayken
her nefes son nefesim
Gidişin,
bir bebeğin doğum çığlığı
Doğuyorum...
Ayrılıyor gövdemden eşim.
Hani sana demiştim, daha çok acır canım
Şimdi bir yanım senle, yokluğunda bir yanım
Ne yolcuyum ben artık, ne hancıyım, ne hanım
Bana ne bıraktıysan, arkanda kalan kaldı
Bu yürekte yanacak çok az bir alan kaldı
Bak yine yağmur bulutları toplandı
Bilmem ki grileri sen de çok sever misin?
Arkandan dökebilsem yağan tüm yağmurları
Çabucak döner misin?
Gördü çocuk yüreğim
-çocuk yüreğidir bu-
Yoktu ondan ötesi...
"Benim olsun mu anne
Ne olur benim olsun"
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!