fransız gölgeme
Türkçe sokuluyorum
bilmiyor dil otu yediğimi
gözlerin bebeğim diyorum
susuyor bal dökmüş dili
aşk diyorum
dört kardeşin yalnızlığı
aramızdaki duvar diyor
önden biri gidiyor
ardında sessiz gölgem
bu karanlık kimin diyorum
o vakit omuzlarından vuruluyor dostlarım
kanı çekiliyor her yeşilin
gün yüzü görmemiş amalar birikiyor gamzelerime
el yordamıyla aşkı yorumluyorum
anlıyorum gözden çıkarmak
bir daha kendini toplayamamanın ters işlemi
soluma bakıyorum kardeşim sağcı
ortasında duruyorum bir adamın
fransız gölgeme
Türkçe sokuluyorum
-seni seviyorum-
Tülay SustamKayıt Tarihi : 22.10.2008 11:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir daha kendini toplayamamanın ters işlemi'
bütün dillerde aşk, bütün dillerde aynen bu sonuç..
Kutluyorum, gene çok güzel, gene çok sağlam bu şiirinizi..., içtenlikle ...
bireysel duruşlarıyla ''nevi şahsına münhasırların'' hareketi denilmişti dışavurumculuk için....
nedense aklıma geliverdi şiiri okuyunca...
TÜM YORUMLAR (20)