Sevgili kardeşim,aziz yurttaşım,
Altın toprağını,sakın pul etme;
Apartman sahibi olacam diye,
Yemyeşil bahçeni,kesip çöl etme.
Gün be gün soluyor,sahilin yüzü,
Kıyıda betonlar kaplıyor düzü;
Korkarım,yokluklar sarsacak bizi
Varlık içindeyken,yoka kul etme.
Yaya,yarım saat; en çok bir saat,
O dağ etekleri; ama,çok rahat;
Ovayı donatsın,yeşil tabiat
Yükseklere ev yap,sahile gitme.
Lağımı,kıyıya yakın bırakma,
Denizi kirletip,hastalık kapma;
Çevreni temiz tut,ona hor bakma
Hayatın gül iken,yakıp kül etme.
Güzelim tarlana,bol bol ek,üret
Hem sen kazan,hem de kalkınsın devlet;
Çalışmakla bulur,insan saadet
Tembelliği,kendine hiç mal etme.
Dileyelim,bundan böyle olmasın,
Verimli topraklar,beton dolmasın;
O zümrüt ovalar,artık solmasın
Yeşili dik,koru; sakın tüketme..
(Bir Hadis,Bir Yorum)
TABİAT (DOĞA) SEVGİSİ) :
'Müslüman bir kişi,bir ağaç diker de,
ondan insan,hayvan veya kuş yerse;
bu yenen şey,kıyamet gününe kadar
o Müslüman için sadaka olur.'
(Müslim,'Müsâkât',10) .
Naim YalnızKayıt Tarihi : 28.11.2007 04:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirimi,TRT Çukurova Bölge Radyosu Prodüktörlerinden,öğrencim Sayın Lütfi Kılınç’ın,radyoda,”Çevre” konulu bir programına daveti dolayısıyla yazmıştım. Şiirimi; hem yazılmasına vesile olan,öğrencim Sayın Lütfi Kılınç Bey’e,hem de radyoda programın sunumunu sağlayan spiker Sayın Şule Yalçıner Hanımefendi’ye en iyi dileklerim,en içten sevgi ve saygılarımla armağan ediyorum.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!