Yeşile Kırmızı Kondur Şiiri - Aslı Demirel

Karlı bir akşamdan kalmaydı aydınlığım
Ay ışığının beyaz yansımalarının kırılması
Geceden alınıp güne emanet
İzbe bir pencere düştü şansıma
Girebildiği kadarıyla da gün
Ellerin değdi büyüdü göğüm
Netleşti manzara
Dağıldı sis

İşte yine
Bebek gibiyim
Devleşti ortalık
Ne yazar
En az onlar kadar kocaman sevdam
Ben küçücük bir damlayım hayatın akışında
Umman olmayı da başarırım
Kal yanımda

Şimdi
Kelebeklerimizi koşturmak istiyorum
Satırlar arasında
Hani bir mavimiz vardı
Bir de benim yeşilim
Damlattım içiçe
Heyecanım geldi dile
özgürlüğümü de aldı yanına
Göz kamaştıranından da güzeldi
Süzüldü karanlığımda
Aç kollarını
Bak nasıl sen kokuyor kanatları
Çırpınışına kulak as
Sesini dinle
Renklerini anla

Senden feyz aldım yollarken yanına
Konuştur istersen yüreğini
Yeşile kırmızı kat sende
Ucundan damlasın bana geri geldiğinde
Doldur avuçlarımı
Çoktan 'Polyana' oldum kabul et sunuşlarımı...

(05 07 2007)