Yeşil Yol Şiiri - Taş İskele

Sevgi.
Yeşil Yol olur,
-Her şey rağmen-
Doğaüstü gözyaşları süzülür yanaklarından,
Ben maske değilim der som sevgi…
Âdem’in subjesinde gizliyim.

Âdem tüm insanlara haykırır gıyaben,
Hepiniz sevgi’lisiniz,
Fıtraten…
İpini çekecek celladın içinde cılız bir emare,
Dokunur yüreğine,
Tutamaz gözyaşını.
Âdem’e sevgi’li olur,
Siyahî yeşil yolda…

Ya Havva?
Kaç esmayı yoğurur Rahim’nde…
Sevgi’li dediklerinde hangi Âdem onu görmez ki nesne?

Oysa som sevgi Yeşil Yoldur,
Çocuktur,
Cinsiyeti yoktur,
Sevgi’li…

Ölse de sevgi,
Temyizi peşinden gelir...