Yeşil yol Şiiri - Emre Unal 2

İşte o gün geldi bugün
senin adınla uyanmadım
Belki ruhum ruhuna bulanmadı
Kalbimde son günün dünün
Niye karşılıksız sevgi sunamadın

Beni öp artık kurbağaya dönüşeyim
Aynı şehirde farklı ülkedeyiz
Aynı bedende farklı şekildeyim
İki elmanın yarısı artık başka şiirdeyiz

Yaşamak aslında rüyanın gerçekliği kadar sahtedir
Para için benliğini satan sen artık bir kahpesin
Sensizliğin tıbbıyeti bitmiş
Doktorlar ney bu çaresizliğin çaresi

Aldanışım gözündeki parıltı
Çarpıldım senin ayazlığına
Sürdüğün rujun kırmızısı
Boğulacak bir gün ölüm beyazlığına

Mavim mavinle buluşmuyor
Günlerden beridir
Özlüyorum seni be kız ne de olsa
Seninle yaşanmamışlıkşarımız var

Sevmek istemesem de kalbimi yorucan
Yaar hoşçakal desem hoş mu kalıcan
Fosterın hayali kadar yoktu dostlarım
Yinede hoşça kal dünyam

Sen ne kadar güzelsen ben o kadar şairim
Şair mi şiir yazar güzel mi yazdırır
Şiir Sahir in mi sevgilinin mi
Sana ihtiyacım var seviyorum seni

Çayın demi bitmiş az koy da demlenelim
Dengesiz olan zat seninle dengedeyim
Şimdi dur biraz yaslan arkana
Bir sadakati hak etmeyecek neyledim

Bazıları doğrudan doğruya hayatı okur
Bazıları doğmadan hayatı sönük
Kimisi de güzünde bahar olur
Biz ise Sonbahar yaprağı gibi kuru ve dökük

Dön gel bakalım biraz aşka
Aşk değil yaşadıklarım sanki bi laşka
Şiir yazılacak biriydi binlerce kadından
İsmi ismimi oluşturdu 75 rakamdan

Güzel gülen kadınlar papatya sever demi
Belki bir yaprak daha olsaydı sevecektin beni
Kimsede bulamıyorum artık samimiyeti
Bu yüzdendir sözlerin/hislerin sayfalara dökülmesi

Düşünüyorum bazen artık yazamazsam
Yazmam için birini sevmem gerekli
Ya o sen olamazsan

Sevdiğim için mi yazıyorum
Yazdığım için mi seviyorum
Yazmadan sevemem
Sevmeden yazabilir miyim

Artık sensizliği değil yalnızlığı seçiyorum
Yalnız bıraktın beni kalbimde kapandı yollar
Eşsiz değilim ben kum tanesiyim
Seni sevmesem boğulur tüm okyanuslar

Her gün dünümü özlüyorum
Günler geçmezken yıllar nasıl bu kadar hızlı geçiyor
Nedir iki kalp arasında en kısa yol
3. Şahsım ben gel şiirim ol

Kağıt kalem bulduğumda yazardım
Her usta bir zamanlar çıraktı
Önce yaşamı sonra sevmeyi bıraktım
Ne zaman gelecek ki benim sonum
Ve ben doğduğumda başladı yeşil yolum