Yeşil Yol Şiiri - Tangül Çehreli

Yegâne baharım ümidim benim
Zift tutmaz yüreğim kar gibi benim
Tabipler kâfi değil hak diyarına
Sürülür merhem yok ki kızgın yaraya

Ateşten har olsan neyi yakarsın
İki gövdeli bir ağaca usul akarsın
Gölgesinde serinler rahat yatarsın
Ertesinde yorgan döşek sarar kalkarsın

İmdadı çağırır seni ıraktan
Evgin gider dönersin dar bir sokaktan
Belirir derin çizgi mazlum şakaktan
Umuda ışık tutar inanç, nur diyarından

Yetiştim vardım diyebilseydik
Ateşli bir halkadan geçebilseydik
Diyar, diyar gezinip ötebilseydik
Hakikatle yoğrulup gönül hakka gidebilseydik

Dilerim rahmandan sarsın yaralar
Kirpiğinde yaşlar gönül yaralar
İp ince çizgide ayrı dünyalar
Yine mağrur, mağrur bakar hülyalar

Gel bağlayalım ilahi gönül bağını
Hiç kimse zorlamasın onur dağını
Geçmeden ömür manidar çağını
Kenetlenip örelim dostlar dostluk ağını