Yeşil Vadi
yatagına sığmayan deli çay dık ikimiz,
aktıkça coşuyorduk, coştukça akıyorduk.
gün geldi, bir yatakta birleşti çağlayanlar,
aştık tüm engelleri, geldik yeşil vadiye
günlerimiz çok mutlu geçiyordu annenle
şen,şakrak güller açıp, bülbüller ötüyordu.
gün geldi, çevremizi sardı, dikenli güller,
önümüze çekildi yıkılmayan o setler.
acı sular karıştı, duru akan dereye,
zehirlendi ruhumuz, temiz olan duygular.
birleşen o çaglayan, yol bulup ayrılınca,
yalnız akan dereye, karıştı kanlı ırmak.
yine yalnız kalmıştı, çağlayan derelerim,
yine sarardı otlar, karıştı topraklara.
dere aldı,biricik çağlayanı koynuna,
aktı uzak ellere, boynunu hep bükerek.
Kayıt Tarihi : 12.3.2016 20:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Olur mu hiç araya birileri kin tohumlarını ekmeli mutlaka...
Güzel şiirdi Kutluyorum Atilla Bey... Sevgi ve Saygımla...++
TÜM YORUMLAR (10)