Yeşil Iğdır 3 Şiiri - Osman Bulut

Kavun da karpuz da yetişir fakat;
Kayısının balı Yeşil Iğdır’da.
Lezzetine doyamazsın al da tat,
Elmaların alı Yeşil Iğdır’da.

Elini öpeyim Türkçe’yi bulda,
Ne İzmir’de kalmış, ne İstanbul’da.
Konuşulur; Evde, işte, okulda,
Milletin öz dili Yeşil Iğdır’da.

Gel alim ol, dinlenir sevilirsin,
Cahil olma, dil ile dövülürsün.
Meclislerde taşlanır, kovulursun,
Kırma gonca gülü Yeşil Iğdır’da.

Geçti artık ayrılığın sırası,
Hiç sönmesin bu sevginin çırası,
Anadolu- Azerbaycan arası,
Kardeşliğin yolu Yeşil Iğdır’da.

Günler yaslı geçer muharremlerde,
Döverler sineyi “Kerbela” der de,
Ehli beyt sevgisi yaşar her yerde,
Baş tacıdır Ali Yeşil Iğdır’da.

Kıvrıla kıvrıla her yeri gezen,
Sonunda yorulup sınırı çizen,
Nazlı akan Aras kabarır bazen,
Yıkar sağı solu Yeşil Iğdır’da.

Bahar gelir tüm tabiat dirilir,
Sanki İrem bahçesine girilir,
Ayağına çayır çimen serilir,
Gerekmez ki halı Yeşil Iğdır’da.

Yaz kış akar dereleri, çayları,
Her yana serpilmiş şirin köyleri;
Kula’yı, Pirli’yi Ağabey’leri,
Çık gez Abbas göl’ü Yeşil Iğdır’da.

Gayet tatlı dilli bayanı, bayı,
Bilemem çok mudur bu işte payı?
Kıtlama usulü içerler çayı,
Demlikler hep dolu Yeşil Iğdır’da

Sevda alemine dalmış bir süre,
Hem söylemiş hem saz çalmış bir süre,
Tekaltı Dağı’nda kalmış bir süre,
Ayvaz’la Köroğlu Yeşil Iğdır’da.

Kuşlar aynı dalda ötüşüvermiş,
Kinler, düşmanlıklar yatışıvermiş,
Dört ülke el ele tutuşuvermiş,
Yurdumun son ili Yeşil Iğdır’da!

Kırk yıldır gezerim cennet vatanı,
Iğdır kadar güzel, hoştur her yanı.
Arkadaşlar sorarlarsa Osman’ı
“Yahşidir” her hali Yeşil Iğdır’da!
Osman BULUT Iğdır - 2003