Yeşil gözlü Şiiri - Hüseyin İris

Sen yeşilsin, yeşile benzetirim seni
Maviye, sarıya anlatırım seni
Kıskanıp kırmızıya dönerler bazen
Umursamazlar bazen de, yinede dinletirim seni

Öyle bir yeşilki
Ne yazda çıkar ne kışta solar
Aşk rengimdir o gönül dalına
Bir bakışta konar
Lakin hiç hesapta olmayan
Karşılıksız sevgidir
Beni içten içe nasıl yaralar
Hatta bu yüzden
Nefret gördüm, yeşili gönlüme koyduğum için
Yani ceza yedim
Kırmızıda geçmekten değil
Yeşilde durduğum için