Yeşil Görmek Şiiri - Gülhan Özkara

bunalıyor insanlar
apartman katlarında
balkona çıkıyorlar
aşağıya iniyorlar
hiçbir işleri olmadığı halde
al benden de o kadar
evin arkası kamışlık
boydan boya
bir tabiat harikası
bir sıra da meyve ağacı
bu ikisinin arasında
bitmeyen bir yabanıl nebat yok
ismini bilmediğimiz dikenlerden
eşek turşusuna kadar
yaban tiyeği dahil
dirseklerimi evin duvarına dayayıp
seyrediyorum onları
gittikçe sararan bir ot karmaşasının
içinde kaldı armut
her yere uzanan
bir yapışkan otu
kapladı her yerini
bir de deli şifan
tosbağa otlarını çektim sadece
karışmadım kalanına
armut sürgünlerini koyunlar
hırp hırp yemesin diye
bir fidanı otlar kadar
iyi saklayan
başka bir korudanlık
bulamazsın buralarda
daha şimdiden
seksen santime ulaşan
sürgünler verdi armut
nar da öyle ceviz de
her gün inip bakıyorum
ne yalan söyleyeyim
acı pelitten başka
bir meyvesi olmadğı halde
en çok mazının
büyümesine seviniyorum
böğürtlenlerin içinde
içim titriyor bir gün
biri gelip keser diye
plan yapıyorum daha şimdiden
arabamı mazının gölgesine şöylemesine
park edeceğim diye
şimdi boyu altı metre
daha büyümesi lazım
birgün mutlaka serin ve
geniş gölgeler bırakacak toprağa
insan eli değmez ise
insağnın ağacı yok eden
o melun eli değmezse eğer
kıvırcık yaprakları ile mazı
kopan her fırtınada
selam verecek dört bir yana
22 Mayıs 2014