Yeşert Sevgi Güllerini Şiiri - İsmail Ok ...

Ey bir tarafta sevgileri bir tarafta hüzünleri emziren anne
Ey Leyla ile Mecnunun aşkına eş değer bir aşkı büyüten anne
Duygularımı kanatıp içimi kan gölüne çevirdi öksüz bir hancı
İçimde birike birike esrarlı bir yara haline geldi sancı
Al götür beni umutları büyüttüğün beldeye

Ey en onulmaz sancılarımı sevgiyle dindiren anne
Ey tüm katmerli acılarını beşikte uyutan anne
Yeşert sevgi güllerini, büyüt barış ağacını
Ey en kutsal sevdalara yardım ve ortaklık eden anne
Yeşert sevgi güllerini, büyüt barış ağacını

Ey bir tarafta sevgileri bir tarafta hüzünleri besleyen anne
Ey Leyla ile Mecnunun aşkına eş değer bir aşkı büyüten anne
Ey has bahçede kaybolmuş bülbülleri arayan
Ey savaş rüzgarlarıyla dağılmış sümbülleri toplayan anne
Yeşert sevgi güllerini, büyüt barış ağacını

Ey mutluluk kütüğünden filizlenen hüzünleri büyüten anne
Büyüttüğün ağaçlarda yuva kursun yetim kuşlar
Gölgesinde barınsın tanımsız duyguların çocukları
Ey sonsuzlayın uzanan aydınlık sevdamın sahibi
Al götür beni İbrahim’in ateş çemberine

Ey bir tarafta sevgileri, bir tarafta hüzünleri emziren anne
Ey Leyla ile Mecnunun aşkına eş değer bir aşkı büyüten anne
Ey dünyanın tüm boynu bükük çocuklarını sevdiren anne
Al götür beni Yusuf’un rüya tahtına
Al götür beni Yusuf’un zindandaki bahtına

Ey karşılıksız dostluklara evini açan anne
Al götür beni Eyyüb’ün çile mesaisine
Ey dünyanın en saf, en kaim duygularının mekanı olan anne
Al götür beni o albenili bakışların özlediği mutluluğa
Al götür beni açlıktan kıvranan çocukların bakışlarındaki masumluğa

Ey dünyanın en saf, en kaim duygularının mekanı olan anne
Bu dünyada sevinç diye bir şey var mı bilmiyorum?
İçinde en derin hüsranları yaşasan da
Çok iyi biliyorum sevinç en çok sana yakışır anne
Dökülsün yere yıldızlar, gümüş duyguların yükselsin

Biliyorum tüm yıpranmış sevdalar senin yüreğinde
Tüm karşılıksız dostluklar senin evinde
Tüm acılı ve acıkmış çocuklar senin avuçlarında
Tüm donmuş umutları eritiyorsun yüreğinin sıcaklığında
Tüm sahipsiz kalmış halklara geliyorsun hızır kılığında
Tüm muhatapsız çığlıklar senin ellerinden yükseliyor göğe
Ağuşumda saklıyorum hayata küsmüş yüreğini

Ey tüm donmuş umutları yüreğinin sıcaklığında eriten anne
Duvarları hüzünle islenmiş odamda
Tek başıma otururken sahte düşlerle
Bitkin ve kırgınken bedenim sen geldin aklıma
Kalktım ve yürüdüm senin hatırına
Su verdim hüzün çiçeğime senin adına
Gözlerini saklayacağım sonsuza kadar içimde

Ey insanlığı sevgiyle emzirip büyüten anne
Ne olur aşkından bir zerrecik gönder bana
Sensizlik yarama her dem merhem olsun
Sevgisizlikten donup ölmek üzereyken
Merhametin zekasıyla doyurdun kalbimi.

Ey kalbinin bir yanı kıvılcım, bir yanı kor olan anne
Yüzünde bin bir çeşit gül, yeter ki sen gül
Çorak gönlüme bir kez güldün ya ey anacığım
Senin gülücüklerine ben tam bin defa yanacağım
Yeşert sevgi güllerini, büyüt barış ağacını

Ey çorak gönlümü gülücükleriyle yeşerten anne
Ey tüm donmuş umutları yüreğinin sıcaklığında eriten anne
Ey feri sönmüş gözlerimize durmadan ışık üfleyen anne
Ey aşkının bir zerresiyle yarama merhem olan anne
Yeşert sevgi güllerini, büyüt barış ağacını