Artık ölüm çok uzak sancı, feryâd içilmez
Bir fahişe uğruna cansız kefen biçilmez.
Gençliğin güzergâhı zarar, ziyân edilmez
Baldıran zehri tadıp kahır ânı çekilmez.
Belalara kaçarken umutlardan geçilmez.
Serden geçilse dahi yoldan geri dönülmez.
Solan papatya güldü, gonca güller morardı
Can çekişme defoldu yaz ayları sarardı.
Kar düştü zifirime kara gece uyandı,
Başa tövbe edildi, mazi anıya kaldı.
Bilmem kaç asır boyu geç kalmış umut güldü,
Çağlarca yetim kalmış en mutlu an örüldü.
Susuz geçmiş ömürden gök renkli sis süründü,
Öksüz doğmuş gönlüme bahar sesi süzüldü.
10.08.2006 23:25:00
Yılmaz HelimerginKayıt Tarihi : 29.7.2008 17:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Helimergin](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/29/yeseren-yazgi-umutlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!