Aynı mevsimde yeşeren bir ağacın dallarıydık,
Sen suyunu alan, ben yağmura hasret.
Sen budanır bakılırdın,
Benim, rüzgar kırardı dallarımı.
Sen sevilirdin dört mevsim,
Benim,dallarım kırılırdı.
Ama aynı mevsimin yeşeren dallarıydık,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Aynı mevsimde yeşeren bir ağacın dallarıydık,
Sen suyunu alan, ben yağmura hasret.
Sen budanır bakılırdın,
Benim, rüzgar kırardı dallarımı.
Sen sevilirdin dört mevsim,
Benim,dallarım kırılırdı.
Ama aynı mevsimin yeşeren dallarıydık,
Ve değiyorduk birbirimize.
ellerine sağlık. 10 puan+ antolojime alıyorum.
bu da benden;
bir ağacın dallarıyız,
kimse kıramaz dallarımızı,
her ne kadar kırıldı sansak,
budanır, kökleşir eğer Kur'ana dayansak,
kazım öztürk
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta