Yeryüzündeki Cennetim Şiiri - Anıl Cür

Bugün sensiz geçen günün kaçıncısı bilemiyorum
Sol tarafımda bir acı var bir türlü iyileşemiyorum.
Bugün kaçıncı takvim yaprağını yaktım hatırlayamıyorum,
Gittiğin günde kaldı aşkına adadığım ruhum.

Son bir fotoğrafın vardı bende , güldüğün
Benim her gördüğümde , öldüğüm.
Umudu sen gidince öğrendim;
Bir umutmuş yaşamak,
Sen olmadıktan sonra ne işe yarayacak!

Kokunun sindiği bir polar var elimde,
Seni son kez çektim içime beklide.
Cenneti yaşadım o an kokun sayesinde
Yeyüzündeki Cennetimsin Be!

Rüzgar aldı götürdü senden kalan son mektubu
Şimdi ben neye akıtacağım gözümden akan nur’u?
Şimdi hiçbir şey kalmadı senden bana kalan
Yaşadığımız onlarca güzel günden kalan.

Benim dünyam sendin, kül olup gittin,
Yeryüzündeki Cennetimdin , ve hala da öylesin.
Herkesten geçer senden geçmem ,
Ölümlü dünyada , ölsek gitsek bile
Cennette yine bulur, yine şiiler yazarım gülüşüne.