Son Verelim Şiiri - Anıl Cür

Durgun denizlerde at kulacını
vazgeçme gideceğin yoldan
bırak yaprakların ölümün rengini alsın
tabutun meşeden yastığın taştan olsun
mezarının başında dua edenin bulunsun .
sen içindeki çocuğu dinle
mest etsin sana bu bahar mevsimi
çıkarsın dipsiz kuyulardan,
ufuklara meydan oku güneş gibi yak çehreni
yak etrafında ne var ne yoksa.
hafiften esen bahar rüzgarı okşasın saçının her telini
rahatlatsın içini güneşin doğuşu gibi...
bırak ay doğsun bu gece onun için
uykuya dal sırf onu görmek için.
yağmur yağsın, sis perdesini indirsin ağırdan
kuğu beyazlığına dönsün etraf kapansın dört bir taraf
her sabah doğan güneş tek tesellimdir
hülyamın ufkunu kapatan sevdiğim
gitme seninle şafağı sökelim,
çıkmaz sokaklara son verelim.