Yeryüzü gibidir insan
Zayıf yerlerinde çatlaklar açılır ilk önce
Böyle yerlerde oluşur bütün yanardağlar
En güçsüz yerinden vurulur insan hep
En temiz yeridir çünkü
Hep böyle zamanlarda şair olur
Garip bir haz duyar
Bile bile yanmaktan
Sessiz ve korkaktır
Dağ başı kadar yalnız
Bir nehir kadar öfkeli...
Ve insan
İnsan kalan yanı ağır bastığı için
Bunca kederlidir
Sevdasını katık edebilen odur fakir sofrasına
Nakış nakış işleyen hayatı
Ve yüklenip sırtına inancı
En yüksek zirvelere
Yürekten yapılmış dev kaleleri kuran odur
İnsandır o
Aşık olan
İsyan eden
Hor görülen
Odur yıkan
Ve yaratan
En zayıf yerinden vurulur insan
En temiz yeridir çünkü
Ve insan kalan yanı ağır bastığı
İçin bunca kederlidir
İnsan...
Kayıt Tarihi : 4.1.2004 18:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)