Yersin Elma Kabuğunu Şiiri - Hasan Arpaci

Çulsuz kadir, çulsuz Bekir,
Bu sendeki hava nedir,
Yırtık Çorap, yırtık kazak,
Halin gene bilmecedir.

Gömleğinin yakasında,
Yama vardır arkasında,
Pantolonun temiz belki,
Şapka işin cakasında.

Köyden gelen şunu bunu,
Dağıtırsın bulduğunu,
Senin paran pulun yok ki,
Yersin elma kabuğunu.

Mandalina altın meyve,
Şeker gibi alda çiğne,
Şambabanın saltanatı,
Yıllar geçse bitmez gene.

Muz diyorlar buna burda,
Hıyar mıyar sakın sanma,
Kabuğunu soyup atsan,
Gözün kalır arkasında.

Köyü hayal edenlere,
Yıldızlardan selam söyle,
Belki gider belki gitmez,
Biz yanarız hece hece.

Kader benim ağlarımı,
Atar gider bağlarımı,
Bur da mutsuz orda mutsuz,
Hüzün yakar çağlarımı.

Bu gün vallah açım inan,
Tillah,Billah yoktur yalan,
Çeyrek ekmek yedim ama,
Doyurur mu var mı duyan.

Bu yaşımda böyle keder,
Anlatamam âlem ne der,
Yüce rabbim kudret senin,
Geleceğim seni bekler.

Ben bir garip köylü çocuk,
Benzi sarı yüzü donuk,
Yarı açtır yarı toktur,
Bu yıl haydi var yolculuk...

Hasan Arpacı,1972,Ortalıca,Tosya