Yersen Şiiri - Bayram Kaya

Bir tufan kaldırdı toz duman.
Sonu bellisiz diye zorunsuman.
Danışmanlığa verdi,ahkam kesti.
Yersen.

Açık oldu,yükümsetti!
Gerçeği hal etti.
Yağdan kıl çekercesine.
Yersen.

Kararlılığa yol verdi.
Yolun ucuna aklı erdi.
Sonunda ikilem serdi.
Yersen.

Dudak büktü,omuz silkti.
Kılık dikti,kabuk çekti.
Hani hiç istemeyiz de,
Üstüne titrermişiz gibi.
Yersen.

İlgiyi ilgisizliğe itti.
Göz ucu ile hep dikkat etti.
Bir kavun kesti kesmece,
Yersen.

Ağız açmış lokma gezer.
Zorunluluklarına iç ezer.
Çıkarcının elinde olta,
O da bunu sezer.
Yersen.

Yaparsa bilir ki suçlu.
Eğer öcülerse umutlu!
Kolay olur,ondan sonrası mutlu.
Yersen.

Dünya bir çile yeri!
Konuşurlar ileri geri.
İyi belli,kötü belli,
Yersen.

Her hayırda evet der gibi,
Kahrında kendini yer gibi,
Şimdiyi baklava,atiyi bellisiz etmiş.
Yersen.

(10.08.1992)