Yerlerin Dibi Şiiri - Demet Berberoğlu

Yenilmiştin.
Beni bulduğunda göç yorgunuydun.
Yerlerin dibine batmıştı duyguların
İlerlemeye korkuyordu sanki adımların.
Öylesine çaresiz görünüyordun ki
Tutup çıkarmak istedim o çukurdan
Gücümü gücüne katıp çektim ellerini acıdan.
Çıkarttım yüreğini gün yüzüne
Gözlerini gökyüzüne...

Sonra yüceltmek istedim seni
Ancak öyle unutabilirdin geçmişi.
Güvercinler yolladım rüyalarına
Güneşi hiç batırmadım kumsalında
O batsa da yakamoz vardı ya...

Güneş eğer batarsa
Ve ay aniden saklanırsa
Batardık en karanlık sulara
Boğulur giderdik sonsuzluğa.

Şimdi bakıyorum da oyunun sonunda
Yine çok tanıdık bu manzara.
Sen sadece;
Zafer çıkardın yenilgi cebinden
Ve hiç çıkamadın yerlerin dibinden!