Kırmızı elbiseni giydin usulca
Kısa, pudralı bir ayna reveransı
Rimelin aktı yanağından, çocukluğuna karıştı
Yürüdün, yürüdün; bir daha yürüdün
Adımların hızlandı; tak, tak, tak, tak
Önce saçlarını savurdun vitrinin tozlu camına
Sonra karşı kaldırımdan yıldız gibi kayarak
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta