Niye güldüğümün farkında olmamanın delilliğini idrak edebiliyorum bir miktar!
Galiba o da fikirsizliğim
yaşamanın beklentisizliğinde
mutlu olunmanın zekice olduğunu düşünmek gibi bişey..
Siyah beyaz yaşadığım bu zamanlarda düşler hep renkli
gözü kara ak tenli
bembeyaz kalbi olmasını dilediğim aşk içinde
kadınım olacak kızı düşlerdim
Buldum onu
hayatımın en ücra köşesinde
Bu hayat onun
bu hayat benim
bu hayat bizim bu hayat!
Bu yerküre
Hepimizin..
Kayıt Tarihi : 1.10.2011 23:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!