Yürüyorum tek başıma
Sokaklar dolusu insanlar
Ve yalnızlığım doluyor içime
Gözlerin kentin her yanında
Her varoşta arıyor seni
Yoksun ve ben bunu görüyorum
Yürüyorum tek başıma
Korkularım bana eşlik ediyor
Mezarlar dolusu ölüm
Ölümler dolusu korku eşlik ediyor bana
Varlığın milyonlar oluyor
Yani İstanbul oluyor
Her baktığım yüz oluyor
Adını haykırıyorum bu kente
Yoksun ve ben bunu hissediyorum
Yürüyorum yalın ayak
Kanrevan gençliğim serilmiş ortalığa
Caddelere dolmuş düşüncelerim
Adınsa düşmez oldu dilimden
Ve sazım şarkını çalıyor
Özlemini özlemime ekliyorum
Bütün çarpanların sonucuyla
Sonra yokluğun kanıyor içime
Kanıyorum kerbelaya
Kum tanelerine soruyorum seni
Yoksun
Yerini bir çocuk biliyor
Masum düşünceleriyle gizlediği
Mutlu Esfer Fırat
Kayıt Tarihi : 7.8.2012 04:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!