Yerinde Marş Şiiri - Mustafa Sürmeli

Ey Sürmeli,
Dinle beni.
Gözünü aç,
İlk ihtiyaç;
Acık bir göz
Ve doğru söz.
Bakış ibret,
İman servet.
Dünya yalan,
Bâki kalan,
Yaptığın iş
Ve gösteriş;
Boşa çaba,
Ana - baba,
Kadrini bil.
Yoksa sefil,
Olursun hep.
Sükût bir hap,
İç iyileş.
Nefis kalleş,
Şeytan düşman,
Olma pişman.
Bil vakit dar,
Ve de gaddar.
Gider gelmez,
Laf dinlemez.
Yarın çok geç,
Hırstan vazgeç.
Rabb'e yalvar,
Hep bu kulvar
Üstünde koş.
İmanla coş...
Şerre kilit,
Hayra limit
Koyma yarış,
Küsle barış.
Dilde dua,
Hamd Allah'a.
Rahmet umut,
Bulut bulut...
Gönderen O,
Yağdıran O.
Sırrı bilir,
"Ol" der, olur.
Ona dayan,
Yoksa hüsran,
Mutlak bir son.
Ne diyorsun?
Pek niye,
Başka gaye?
Peki niye,
Dünya diye,
Tüm bu uğraş,
Yerinde marş...
Nerde atan,
Fatih Sultan?
Nerde derim,
Yavuz Selim?
Kâbil, Kârun
Ve Firavun.
Nerde o erk,
Ve neden terk
Ederek bu,
Rahat yurdu,
Göçmüşler hep,
Düşün acep?
Hayat sonsuz
Ve kusursuz
Olur mu hiç?
Er veya geç,
Gizli katil,
O Azrâil,
Tutup seni
Görevini,
Eder ifa
Ve bu defa,
Olmak tevbe.
Boşsa heybe,
Neylemeli?
Bak Sürmeli,
Yok hiç şüphe,
Bu bir küpe
Olsun sana,
Yana yana
Söyle "Hakk" "Hakk",
Tek sığınak.