Hayat bakiyesidir yaşanılan yerin üstü,
Nasılsan yerin altı o kadar olacak süslü,
Bıktım gerçekten benim dışımda olan dünyalardan,
İçim açık, yok bende kapalı kapılar..
Yarat artık mutlulukları ey Yer’in Üstü!
Bunaldım ya da yanlış anlıyor yarattıkların,
Sükunet lazım bana en ılelebetınden,
Kendi çarkında kendi yörüngesinde olaraktan..
Allah boy vermiş gerisini koy vermiş sanıyorlar,
Yerin üstünde verim alıyorlar..
Bir de bin türlü yalanlar anlatıyorlar,
Yerin üstüne en yakınlardanım..
OĞUZ BATIN
Kayıt Tarihi : 23.3.2018 14:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuz Batın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/23/yerin-ustu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!